fern - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

fern halten czasownik hält fern, hielt fern, hat fern gehalten trzymać z daleka; sich fern halten trzymać się daleko, z daleka

fern przymiotnik, przysłówek daleki, odległy, daleko; von fern z dala, z daleka; von nah und fern zewsząd

fernliegen czasownik liegt fern, lag fern, hat ferngelegen; es liegt mir fern daleki jestem od tego; fernliegend odległy, oddalony

fernhalten czasownik hält fern, hielt fern, hat ferngehalten trzymać z daleka; wir haben den Kranken von ihr ferngehalten trzymaliśmy chorego z daleka od niej; der Geruch soll Mücken fernhalten ten zapach powinien trzymać komary z daleka; von solchen Leuten halte ich mich fern od takich ludzi trzymam się z daleka, takich ludzi unikam

fernschauen czasownik schaut fern, schaute fern, hat ferngeschaut płd-niem. austr. szwajc. oglądać telewizję

fernbleiben czasownik bleibt fern, blieb fern, ist ferngeblieben pozostawać z dala, trzymać się z dala, być nieobecnym

fernlenken czasownik lenkt fern, lenkte fern, hat ferngelenkt sterować zdalnie

fernsehen czasownik sieht fern, sah fern, hat ferngesehen oglądać telewizję

anstatt przyimek + GEN, spójnik zamiast; er sieht fern, anstatt zu lesen ogląda telewizję zamiast czytać

R E K L A M A