fort - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Fort das (PL die Forts) fort

fort przysłówek precz; fort sein nie być obecnym; und so fort i tak dalej; in einem fort jednym ciągiem, bez przestanku, bez przerwy, ciągle

fortbestehen czasownik besteht fort, bestand fort, hat fortbestanden istnieć dalej, trwać, utrzymywać się (o jakimś stanie)

fortbewegen czasownik bewegt fort, bewegte fort, hat fortbewegt posuwać, przesuwać coś; sich fortbewegen iść naprzód, poruszać się

fortbilden czasownik bildet fort, bildete fort, hat fortgebildet dokształcać; sich fortbilden dokształcać się, doskonalić się

fortbringen czasownik bringt fort, brachte fort, hat fortgebracht usuwać, wynosić, wywozić, odnosić, odwozić, wyprowadzać, odprowadzać

fortdauern czasownik dauert fort, dauerte fort, hat fortgedauert trwać nadal

fortfahren czasownik fährt fort, fuhr fort, hat fortgefahren odjeżdżać, kontynuować

fortfallen czasownik fällt fort, fiel fort, ist fortgefallen odpadać

fortfliegen czasownik fliegt fort, flog fort, ist fortgeflogen odlatywać, odfruwać

fortführen czasownik führt fort, führte fort, hat fortgeführt unosić ze sobą, uprowadzać, prowadzić dalej, kontynuować; jemanden fortführen uprowadzać kogoś

fortgeben czasownik gibt fort, gab fort, hat fortgegeben oddawać etwas zur Reparatur coś do naprawy

fortgehen czasownik geht fort, ging fort, hat fortgegangen odchodzić, trwać dalej

fortlaufen czasownik läuft fort, lief fort, ist fortgelaufen uciekać, czmychać, umykać

fortleben czasownik lebt fort, lebte fort, hat fortgelebt istnieć dalej, żyć dalej, trwać in jemandem/etwas w kimś/czymś

fortpflanzen czasownik pflanzt fort, pflanzte fort, hat fortgepflanzt kontynuować, przekazywać; sich fortpflanzen rozmnażać się, rozradzać się, przechodzić; das Geschlecht fortpflanzen kontynuować ród

fortschreiten czasownik schreitet fort, schritt fort, ist fortgeschritten postępować, robić postępy

fortsetzen czasownik setzt fort, setzte fort, hat fortgesetzt kontynuować

fortziehen czasownik zieht fort, zog fort, ist fortgezogen wyprowadzać się; (hat fortgezogen) cofać, wycofywać; seinen Arm fortziehen cofnąć rękę

forteilen czasownik eilt fort, eilte fort, ist fortgeeilt lit. oddalać się pospiesznie

Vorwerk das (PL die Vorwerke) dawn. folwark, mil. fort zewnętrzny

R E K L A M A