hervor - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

hervorbringen czasownik bringt hervor, brachte hervor, hat hervorgebracht wydawać, wydobywać, tworzyć; der Baum bringt unzählige Früchte hervor drzewo wydaje niezliczone owoce; der Dichter brachte bedeutende Werke hervor poeta stworzył znaczące dzieła; vor Schreck brachte sie kein Wort hervor ze strachu nie mogła wydobyć słowa

hervorholen czasownik holt hervor, holte hervor, hat hervorgeholt wyjmować, wydobywać; er holte seinen Kugelschreiber hervor und notierte eifrig wyjął długopis i notował gorliwie

hervorkommen czasownik kommt hervor, kam hervor, ist hervorgekommen wychodzić hinter etwas (DAT)/unter etwas (DAT) zza czegoś/spod czegoś

hervor przysłówek z, spod, spoza

hervorgehen czasownik geht hervor, ging hervor, ist hervorgegangen wywodzić się, wynikać

hervorheben czasownik hebt hervor, hob hervor, hat hervorgehoben podkreślać, akcentować, uwypuklać, uwydatniać, kłaść nacisk

hervorstechen czasownik sticht hervor, stach hervor, hat hervorgestochen wystawać aus etwas z czegoś, przen. wybijać się, wyróżniać się, górować; hervorstechende Merkmale wybitne cechy

hervorkriechen czasownik kriecht hervor, kroch hervor, ist hervorgekrochen wyłazić, wypełzać

hervorlocken czasownik lockt hervor, lockte hervor, hat hervorgelockt wywabiać jemanden kogoś

hervorquellen czasownik quillt hervor, quoll hervor, ist hervorgequollen wytryskiwać

hervorragen czasownik ragt hervor, ragte hervor, hat hervorgeragt sterczeć, wystawać, przewyższać, górować, wybijać się

hervorrufen czasownik ruft hervor, rief hervor, hat hervorgerufen wywoływać, wzbudzać

hervorschießen czasownik schießt hervor, schoss hervor, ist hervorgeschossen wyskakiwać

hervorstehen czasownik steht hervor, stand hervor, hat hervorgestanden wystawać, sterczeć

hervorsuchen czasownik sucht hervor, suchte hervor, hat hervorgesucht wyszukiwać

hervortreten czasownik tritt hervor, trat hervor, ist hervorgetreten wychodzić, występować (do przodu), zaznaczać się, dawać się poznać als jako

hervortun czasownik tut hervor, tat hervor, hat hervorgetan; sich hervortun odznaczać się, wyróżniać się, chwalić się mit etwas czymś

hervorziehen czasownik zieht hervor, zog hervor, hat hervorgezogen wyciągać, wydobywać

R E K L A M A