moneta - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Geldmünze die (PL die Geldmünzen) moneta

Geldstück das (PL die Geldstücke) moneta

Münze die (PL die Münzen) moneta, mennica

Anlagemünze die (PL die Anlagemünzen) moneta lokacyjna, moneta bulionowa

aus przyimek, przysłówek + DAT z, ze; aus Warschau z Warszawy; aus Polen z Polski; eine Münze aus dem 17. Jahrhundert moneta z XVII wieku; aus Furcht z obawy; aus Holz z drewna; aus sein być wyłączonym, być wygaszonym; es ist kalt hier, ist die Heizung aus? zimno tu, czy ogrzewanie jest wyłączone?; von sich aus sam z siebie

Fünfer der (PL die Fünfer) pot. moneta pięciofenigowa, piątka (w lotto)

gangbar przymiotnik nadający się do przejścia, obiegowy, przen. praktykowany; gangbare Münze moneta obiegowa

Silbermünze die (PL die Silbermünzen) srebrna moneta

Zehngroschenstück das (PL die Zehngroschenstücke) moneta dziesięciogroszowa, dziesięciogroszówka

Goldmünze die (PL die Goldmünzen) złota moneta

Kupfermünze die (PL die Kupfermünzen) moneta miedziana, miedziak

Dreier der (PL die Dreier) hist. moneta o wartości trzech fenigów

Zweimarkstück das (PL die Zweimarkstücke) moneta dwumarkowa

Goldstück das (PL die Goldstücke) złota moneta

Zweier der (PL die Zweier) sport dwójka, moneta dwufenigowa, pot. dwójka (ocena, odpowiednik piątki w niemieckim systemie oceniania)

Umlaufmünze die (PL die Umlaufmünzen) moneta obiegowa

Gedenkmünze die (PL die Gedenkmünzen) moneta okolicznościowa, medal pamiątkowy

R E K L A M A