orzeczenie - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Satzaussage die (PL die Satzaussagen) jęz. orzeczenie

Befund der (PL die Befunde) orzeczenie, ekspertyza, wyniki badań, stan rzeczy; ohne Befund bez zmian

Gutachten das (PL die Gutachten) ekspertyza, orzeczenie, opinia; ein ärztliches Gutachten orzeczenie lekarskie

Entscheid der (PL die Entscheide) decyzja, prawn. orzeczenie, wyrok, postanowienie

Begutachtung die (PL die Begutachtungen) ekspertyza, orzeczenie

Vorabentscheidung die (PL die Vorabentscheidungen) prawn. orzeczenie wstępne, prejudykat

Gerichtsurteil das (PL die Gerichtsurteile) wyrok sądu, orzeczenie sądu

Schuldspruch der (PL die Schuldsprüche) prawn. orzeczenie o winie; einen Schuldspruch verkünden orzekać o winie

Vorentscheidung der (PL die Vorentscheidung) sport wstępne rozstrzygnięcie, prawn. orzeczenie precedensowe

Entscheidung die (PL die Entscheidungen) decyzja, roztrzygnięcie, orzeczenie, postanowienie; eine Entscheidung treffen podejmować decyzję; die Entscheidung liegt bei dir decyzja należy do ciebie

Schiedsspruch der (PL die Schiedssprüche) orzeczenie sądu rozjemczego

Prädikat das (PL die Prädikate) stopień, ocena, jęz. orzeczenie

höchstrichterlich przymiotnik wydany przez Sąd Najwyższy; eine höchstrichterliche Entscheidung orzeczenie Sądu Najwyższego

Bußgeldbescheid der (PL die Bußgeldbescheide) orzeczenie kary grzywny

Behördengutachten das (PL die Behördengutachten) orzeczenie urzędu

Spruch der (PL die Sprüche) sentencja, aforyzm, przypowieść, werset, orzeczenie, wyrok, dewiza, hasło, frazes, powiedzenie, odzywka; einen Spruch fällen wydawać wyrok; das sind doch alles nur Sprüche! to są tylko frazesy!; das Buch der Sprüche rel. Księga Przysłów

Präjudiz das (PL die Präjudize/Präjudizien) prawn. prejudykat, precedens, orzeczenie prejudycjalne

Wahrspruch der (PL die Wahrsprüche) dawn. austr. prawn. wyrok, werdykt, orzeczenie

Ungültigkeitserklärung die (PL die Ungültigkeitserklärungen) orzeczenie o nieważności, unieważnienie

R E K L A M A