powiedziec - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Bescheid der (PL die Bescheide) odpowiedź, decyzja, informacja, wiadomość; jemandem einen abschlägigen Bescheid erteilen udzielać komuś odpowiedzi odmownej; positiver/negativer Bescheid decyzja pozytywna/negatywna; jemandem Bescheid über etwas (AKK) geben informować kogoś o czymś; über etwas (AKK) Bescheid wissen wiedzieć o czymś; jemandem Bescheid sagen powiedziec komuś coś, dawać komuś znać

sagen czasownik sagt, sagte, hat gesagt mówić, mawiać, powiadać, przekazywać, informować; sich (DAT) nichts mehr zu sagen haben nie mieć sobie nic więcej do powiedzenia; das oben Gesagte wcześniej wspomniane; gesagt, getan! pot. mówisz, masz!, postanowione, zrobione!; etwas von sich aus sagen powiedzieć coś od siebie

können czasownik kann, konnte, hat gekonnt (können) móc, umieć, potrafić, znać; Deutsch können umieć po niemiecku, znać niemiecki; ich kann mich irren mogę się mylić; ich könnte ihr das nicht sagen nie mógłbym jej tego powiedzieć, nie śmiałbym jej tego powiedzieć

sprechen czasownik spricht, sprach, hat gesprochen mówić, rozmawiać, rozprawiać, przemawiać, wypowiadać; Polnisch sprechen mówić po polsku; fließend Deutsch sprechen mówić płynnie po niemiecku; über jemanden/etwas sprechen mówić o kimś/czymś; ein Gebet sprechen odmawiać modlitwę; ein Gedicht sprechen recytować wiersz; jemanden unter vier Augen sprechen rozmawiać z kimś w cztery oczy; von wem/wovon sprichst du? o kim/o czym mówisz?; von jemandem/etwas sprechen mówić o kimś/czymś; für etwas sprechen przemawiać za czymś; seine guten Noten sprechen für seine Intelligenz dobre oceny przemawiają za jego inteligencją; für jemanden sprechen przemawiać za kimś, wstawiać się za kimś

erklärend przymiotnik wyjaśniający; einige erklärende Worte sprechen powiedzieć kilka słów wyjaśnienia

piepsen czasownik piepst, piepste, hat gepiepst mówić wysokim głosem, śpiewać wysokim głosem, piszczeć

weiterreden czasownik redet weiter, redete weiter, hat weitergeredet mówić dalej

vermögen czasownik vermag, vermochte, hat vermocht mieć możność, móc, zdołać, potrafić; das vermag ich nicht zu sagen tego nie mogę powiedzieć

müssen czasownik (PRÄS ich muss = ja muszę, du musst = ty musisz, er muss = on musi, wir müssen = my musimy, ihr müsst = wy musicie, sie müssen = oni muszą; IMPERF er musste = on musiał; PERF er hat gemusst/müssen = on musiał) musieć, powinien; er musste es tun musiał to zrobić; ich muss immer um sieben Uhr aufstehen muszę codziennie wstawać o siódmej; es kam, wie es kommen musste stało się, co się stać musiało; muss das sein? czy musi tak być?; sie muss gleich kommen powinna zaraz przyjść; jemand muss es ihr gesagt haben ktoś musiał jej to powiedzieć, widocznie ktoś jej to powiedział (wyrażenie przypuszczenia); sie muss krank sein ona musi być chora, ona jest prawdopodobnie chora (wyrażenie przypuszczenia)

radebrechen czasownik radebrecht, radebrechte, hat geradebrecht mówić łamanym językiem; Englisch radebrechen kaleczyć angielski, mówić łamaną angielszczyzną

rau przymiotnik szorstki, chropowaty, ochrypły, chrapliwy, opryskliwy, surowy; raue Hände haben mieć szorstkie ręce; eine raue Stimme ochrypły głos; rauer Mensch opryskliwy człowiek; etwas rau sagen powiedzieć coś szorstko; raues Klima surowy klimat; rau werden pierzchnąć

näseln czasownik näselt, näselte, hat genäselt mówić przez nos

korrekterweise przysłówek prawidłowo; korrekterweise muss man sagen, dass... prawidłowo należy powiedzieć, że...

ausreden czasownik redet aus, redete aus, hat ausgeredet wyperswadować, wybijać z głowy, mówić do końca, przestać mówić, uzgadniać; sich (DAT) etwas nicht ausreden lassen obstawać przy czymś, upierać się przy czymś; lass mich doch ausreden! pozwól mi skończyć!

voraussagen czasownik sagt voraus, sagte voraus, hat vorausgesagt mówić z góry, przepowiadać, uprzedzać

umhinkommen czasownik kommt umhin, kam umhin, ist umhingekommen; nicht umhinkommen etwas zu tun być zmuszonym coś zrobić; ich komme nicht umhin, Ihnen zu sagen... muszę panu/pani powiedzieć...

umhinkönnen czasownik kann umhin, konnte umhin, hat umhingekonnt; nicht umhinkönnen etwas zu tun być zmuszonym coś zrobić; ich kann nicht umhin, Ihnen zu sagen... muszę panu/pani powiedzieć...

R E K L A M A