zahnen - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

zahnen czasownik zahnt, zahnte, hat gezahnt ząbkować

Zahnen das (nur Singular) ząbkowanie

stochern czasownik stochert, stocherte, hat gestochert przegarniać, grzebać, dłubać; mit einem Schürhaken im Feuer stochern grzebać pogrzebaczem w ogniu; in den Zähnen stochern dłubać w zębach

klappern czasownik klappert, klapperte, hat geklappert klekotać, stukotać; mit den Zähnen klappern dzwonić zębami, szczękać zębami

zerreißen czasownik zerreißt, zerriss, hat zerrissen rozdzierać, drzeć, rozrywać, przerywać, przedzierać, rozszarpywać, szarpać; einen Brief zerreißen drzeć list; sie zerriss das Foto in kleine Stücke podarła zdjęcie na małe kawałki; das Raubtier zerreißt seine Beute mit den Zähnen drapieżnik rozszarpuje swoją ofiarę zębami; ein Schrei zerriss die Stille przen. krzyk przerwał ciszę; (ist zerrissen) rwać się, drzeć się, rozrywać się, przerywać się, urywać się, pękać; der Faden zerriss nić urwała/przerwała się; eine zerrissene Saite pęknięta struna; das Papier zerreißt leicht papier łatwo się drze

Belag der (PL die Beläge) powłoka, nalot, osad, wykładzina; Belag auf den Zähnen osad nazębny; Brot mit Belag kanapka

knirschen czasownik knirscht, knirschte, hat geknirscht zgrzytać, chrzęścić; der Schnee knirscht unter den Sohlen śnieg skrzypi pod butami; mit den Zähnen knirschen zgrzytać zębami

R E K L A M A