Odmiana czasownika anrufen
Pełna definicja w Słowniku:
anrufen czasownik ruft an, rief an, hat angerufen telefonować, dzwonić, wzywać, wołać, prosić, prawn. odwoływać się; jemanden anrufen telefonować do kogoś, dzwonić do kogoś, wołać na kogoś
Präsens (czas teraźniejszy)
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
rufe an
rufst an
ruft an
rufen an
ruft an
rufen an
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
rief an
riefst an
rief an
riefen an
rieft an
riefen an
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
habe angerufen
hast angerufen
hat angerufen
haben angerufen
habt angerufen
haben angerufen
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
werde anrufen
wirst anrufen
wird anrufen
werden anrufen
werdet anrufen
werden anrufen
Konjunktiv I (tryb przypuszczający)
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
rufe an
rufest an
rufe an
rufen an
rufet an
rufen an
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
riefe an
riefest an
riefe an
riefen an
riefet an
riefen an
Imperativ (tryb rozkazujący)
Sg (lp.)
Pl (lmn.)
Höflichkeitsform (forma grzecznościowa)
ruf an, rufe an
ruft an
rufen Sie an