Odmiana czasownika anrufen

Pełna definicja w Słowniku:
anrufen czasownik ruft an, rief an, hat angerufen telefonować, dzwonić, wzywać, wołać, prosić, prawn. odwoływać się; jemanden anrufen telefonować do kogoś, dzwonić do kogoś, wołać na kogoś

Präsens (czas teraźniejszy)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

rufe an

rufst an

ruft an

rufen an

ruft an

rufen an

Präteritum (czas przeszły niedokonany)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

rief an

riefst an

rief an

riefen an

rieft an

riefen an

Perfekt (czas przeszły dokonany)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

habe angerufen

hast angerufen

hat angerufen

haben angerufen

habt angerufen

haben angerufen

Futur I (czas przyszły)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

werde anrufen

wirst anrufen

wird anrufen

werden anrufen

werdet anrufen

werden anrufen

Konjunktiv I (tryb przypuszczający)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

rufe an

rufest an

rufe an

rufen an

rufet an

rufen an

Konjunktiv II (tryb przypuszczający)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

riefe an

riefest an

riefe an

riefen an

riefet an

riefen an

Imperativ (tryb rozkazujący)

Sg (lp.)

Pl (lmn.)

Höflichkeitsform (forma grzecznościowa)

ruf an, rufe an

ruft an

rufen Sie an