Odmiana czasownika fangen
Pełna definicja w Słowniku:
fangen czasownik fängt, fing, hat gefangen łapać, łowić, chwytać, ujmować, przytrzymywać, przydybać; einen Dieb fangen przydybać złodzieja; Fangen spielen bawić się w berka; Feuer fangen zajmować się ogniem, zapalać się; gefangen nehmen brać do niewoli, niewolić, uwięzić, aresztować
Präsens (czas teraźniejszy)
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
fange
fängst
fängt
fangen
fangt
fangen
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
fing
fingst
fing
fingen
fingt
fingen
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
habe gefangen
hast gefangen
hat gefangen
haben gefangen
habt gefangen
haben gefangen
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
werde fangen
wirst fangen
wird fangen
werden fangen
werdet fangen
werden fangen
Konjunktiv I (tryb przypuszczający)
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
fange
fangest
fange
fangen
fanget
fangen
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
finge
fingest
finge
fingen
finget
fingen
Imperativ (tryb rozkazujący)
Sg (lp.)
Pl (lmn.)
Höflichkeitsform (forma grzecznościowa)
fang, fange
fangt
fangen Sie