Odmiana czasownika fangen

Pełna definicja w Słowniku:
fangen czasownik fängt, fing, hat gefangen łapać, łowić, chwytać, ujmować, przytrzymywać, przydybać; einen Dieb fangen przydybać złodzieja; Fangen spielen bawić się w berka; Feuer fangen zajmować się ogniem, zapalać się; gefangen nehmen brać do niewoli, niewolić, uwięzić, aresztować

Präsens (czas teraźniejszy)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

fange

fängst

fängt

fangen

fangt

fangen

Präteritum (czas przeszły niedokonany)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

fing

fingst

fing

fingen

fingt

fingen

Perfekt (czas przeszły dokonany)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

habe gefangen

hast gefangen

hat gefangen

haben gefangen

habt gefangen

haben gefangen

Futur I (czas przyszły)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

werde fangen

wirst fangen

wird fangen

werden fangen

werdet fangen

werden fangen

Konjunktiv I (tryb przypuszczający)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

fange

fangest

fange

fangen

fanget

fangen

Konjunktiv II (tryb przypuszczający)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

finge

fingest

finge

fingen

finget

fingen

Imperativ (tryb rozkazujący)

Sg (lp.)

Pl (lmn.)

Höflichkeitsform (forma grzecznościowa)

fang, fange

fangt

fangen Sie