Odmiana czasownika rennen
Pełna definicja w Słowniku:
rennen czasownik rennt, rannte, ist gerannt biec, biegać, gnać, pędzić, ścigać się, przebiegać, przelatywać; (hat gerannt) zwalać, wbijać, przeszywać; das Messer in etwas rennen wbijać w coś nóż; sich die Füße wund rennen odparzać sobie stopy
Präsens (czas teraźniejszy)
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
renne
rennst
rennt
rennen
rennt
rennen
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
rannte
ranntest
rannte
rannten
ranntet
rannten
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
bin/habe gerannt
bist/hast gerannt
ist/hat gerannt
sind/haben gerannt
seid/habt gerannt
sind/haben gerannt
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
werde rennen
wirst rennen
wird rennen
werden rennen
werdet rennen
werden rennen
Konjunktiv I (tryb przypuszczający)
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
renne
rennest
renne
rennen
rennet
rennen
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
rennte
renntest
rennte
rennten
renntet
rennten
Imperativ (tryb rozkazujący)
Sg (lp.)
Pl (lmn.)
Höflichkeitsform (forma grzecznościowa)
renn, renne
rennt
rennen Sie