Odmiana czasownika schaffen
Pełna definicja w Słowniku:
schaffen czasownik schafft, schuf, hat geschaffen tworzyć, stwarzać, wytwarzać, muz. komponować; (schafft, schaffte, geschafft) pot. wyczerpywać, wykańczać, podołać, dawać radę, radzić sobie, dopiąć (czegoś), zdążać, wystarać się, dostarczać; den Zug schaffen łapać pociąg; Ordnung schaffen zaprowadzać porządek; Linderung schaffen przynosić ulgę; du schaffst es bestimmt na pewno ci się to uda, na pewno dasz radę
Präsens (czas teraźniejszy)
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
schaffe
schaffst
schafft
schaffen
schafft
schaffen
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
schuf
schufst
schuf
schufen
schuft
schufen
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
habe geschaffen
hast geschaffen
hat geschaffen
haben geschaffen
habt geschaffen
haben geschaffen
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
werde schaffen
wirst schaffen
wird schaffen
werden schaffen
werdet schaffen
werden schaffen
Konjunktiv I (tryb przypuszczający)
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
schaffe
schaffest
schaffe
schaffen
schaffet
schaffen
ich
du
er/sie/es
wir
ihr
sie/Sie
schüfe
schüfest, schüfst
schüfe
schüfen
schüfet, schüft
schüfen
Imperativ (tryb rozkazujący)
Sg (lp.)
Pl (lmn.)
Höflichkeitsform (forma grzecznościowa)
schaff, schaffe
schafft
schaffen Sie