Odmiana czasownika schaffen

Pełna definicja w Słowniku:
schaffen czasownik schafft, schuf, hat geschaffen tworzyć, stwarzać, wytwarzać, muz. komponować; (schafft, schaffte, geschafft) pot. wyczerpywać, wykańczać, podołać, dawać radę, radzić sobie, dopiąć (czegoś), zdążać, wystarać się, dostarczać; den Zug schaffen łapać pociąg; Ordnung schaffen zaprowadzać porządek; Linderung schaffen przynosić ulgę; du schaffst es bestimmt na pewno ci się to uda, na pewno dasz radę

Präsens (czas teraźniejszy)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

schaffe

schaffst

schafft

schaffen

schafft

schaffen

Präteritum (czas przeszły niedokonany)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

schuf

schufst

schuf

schufen

schuft

schufen

Perfekt (czas przeszły dokonany)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

habe geschaffen

hast geschaffen

hat geschaffen

haben geschaffen

habt geschaffen

haben geschaffen

Futur I (czas przyszły)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

werde schaffen

wirst schaffen

wird schaffen

werden schaffen

werdet schaffen

werden schaffen

Konjunktiv I (tryb przypuszczający)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

schaffe

schaffest

schaffe

schaffen

schaffet

schaffen

Konjunktiv II (tryb przypuszczający)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

schüfe

schüfest, schüfst

schüfe

schüfen

schüfet, schüft

schüfen

Imperativ (tryb rozkazujący)

Sg (lp.)

Pl (lmn.)

Höflichkeitsform (forma grzecznościowa)

schaff, schaffe

schafft

schaffen Sie