Odmiana czasownika schwellen

Pełna definicja w Słowniku:
schwellen czasownik schwillt, schwoll, ist geschwollen med. nabrzmiewać, puchnąć, pęcznieć, wzdymać się; die Adern auf der Stirn schwollen ihm żyły na czole mu nabrzmiały; der Fluss schwillt rzeka wzbiera; (schwellt, schwellte, hat geschwellt) nadymać (żagle), przepełniać, rozpierać; der Wind schwellte die Segel wiatr nadymał żagle

Präsens (czas teraźniejszy)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

schwelle

schwillst

schwillt

schwellen

schwellt

schwellen

Präteritum (czas przeszły niedokonany)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

schwoll

schwollst

schwoll

schwollen

schwollt

schwollen

Perfekt (czas przeszły dokonany)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

bin/habe geschwollen

bist/hast geschwollen

ist/hat geschwollen

sind/haben geschwollen

seid/habt geschwollen

sind/haben geschwollen

Futur I (czas przyszły)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

werde schwellen

wirst schwellen

wird schwellen

werden schwellen

werdet schwellen

werden schwellen

Konjunktiv I (tryb przypuszczający)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

schwelle

schwellest

schwelle

schwellen

schwellet

schwellen

Konjunktiv II (tryb przypuszczający)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

schwölle

schwöllest, schwöllst

schwölle

schwöllen

schwöllet, schwöllt

schwöllen

Imperativ (tryb rozkazujący)

Sg (lp.)

Pl (lmn.)

Höflichkeitsform (forma grzecznościowa)

schwill

schwellt

schwellen Sie