Odmiana czasownika stehen

Pełna definicja w Słowniku:
stehen czasownik steht, stand, hat gestanden stać, wystawać, być napisanym, pasować, mil. stacjonować; stehen bleiben zatrzymywać się, stawać, przystawać; es steht geschrieben jest napisane; auf etwas (AKK) stehen szaleć na punkcie czegoś; positiv zu etwas stehen być pozytywnie nastawionym do czegoś; zu/hinter jemandem stehen popierać kogoś

Präsens (czas teraźniejszy)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

stehe

stehst

steht

stehen

steht

stehen

Präteritum (czas przeszły niedokonany)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

stand

standst

stand

standen

standet

standen

Perfekt (czas przeszły dokonany)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

habe gestanden

hast gestanden

hat gestanden

haben gestanden

habt gestanden

haben gestanden

Futur I (czas przyszły)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

werde stehen

wirst stehen

wird stehen

werden stehen

werdet stehen

werden stehen

Konjunktiv I (tryb przypuszczający)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

stehe

stehest

stehe

stehen

stehet

stehen

Konjunktiv II (tryb przypuszczający)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

stände, stünde

ständest, stündest

stände, stünde

ständen, stünden

ständet, stündet

ständen, stünden

Imperativ (tryb rozkazujący)

Sg (lp.)

Pl (lmn.)

Höflichkeitsform (forma grzecznościowa)

steh, stehe

steht

stehen Sie