brennen czasownik brennt, brannte, hat gebrannt palić, palić się, płonąć, gorzeć, pałać, parzyć, piec, wypalać, wypalać znak, piętnować, bot. zool. wywoływać oparzenie; sich brennen oparzyć się; eine CD brennen wypalać płytę CD; vor Liebe brennen pałać miłością; der Boden brennt ihr unter den Füßen grunt jej się pali pod nogami |
brannte czasownik forma czasu przeszłego Imperfekt czasownika brennen |
brennt czasownik forma 3. osoby l.p. czasu teraźniejszego czasownika brennen |
gebrannt czasownik forma Partizip Perfekt czasownika brennen |
lichterloh przymiotnik, przysłówek płonący, płonąc; lichterloh brennen palić się jasnym płomieniem |
Zunder der (PL die Zunder) hubka, tech. zgorzelina; wie Zunder brennen palić się jak słoma |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 11-11-2024 01:27
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!