Griff - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Griff der (PL die Griffe) rękojeść, trzonek, rączka, ucho, chwyt, uchwyt, klamka; einen guten Griff tun pot. dobrze trafić; etwas im Griff haben pot. mieć coś w małym palcu, znać się na czymś, mieć nad czymś kontrolę; ein Problem in den Griff bekommen pot. dać sobie radę z problemem

griff czasownik forma czasu przeszłego Imperfekt czasownika greifen

angreifen czasownik greift an, griff an, hat angegriffen atakować, krytykować, uszkadzać, naruszać, rozkładać jemanden/etwas kogoś/coś

übergreifen czasownik greift über, griff über, hat übergegriffen obejmować, rozprzestrzeniać się auf etwas na coś

zugreifen czasownik greift zu, griff zu, hat zugegriffen chwytać, łapać, brać, częstować się, wkraczać; greifen Sie zu! proszę się częstować!

fehlgreifen czasownik greift fehl, griff fehl, hat fehlgegriffen mylić się

greifen czasownik greift, griff, hat gegriffen chwytać, łapać, ująć; einen Dieb greifen ująć złodzieja; Platz greifen przyjmować się, rozszerzać się; unter etwas greifen sięgać pod coś; zu etwas greifen sięgać po coś, chwytać za coś, chwytać się czegoś; zur Flasche greifen sięgać po butelkę; zur Waffe greifen chwytać za broń; zum Greifen nah w zasięgu ręki, na wyciągnięcie ręki

eingreifen czasownik greift ein, griff ein, hat eingegriffen ingerować, interweniować, wkraczać, wtrącać się, tech. zazębiać się; in fremde Rechte eingreiffen naruszać cudze prawa

aufgreifen czasownik greift auf, griff auf, hat aufgegriffen chwytać, pochwytywać; das Thema aufgreifen podejmować temat

durchgreifen czasownik greift durch, griff durch, hat durchgegriffen sięgać ręką, przen. robić porządek, energicznie występować, ostro interweniować

vorgreifen czasownik greift vor, griff vor, hat vorgegriffen sięgać do przodu, przewidywać, antycypować, wyprzedzać; jemandem vorgraifen uprzedzać kogoś; dem Ergebnis vorgreifen przewidywać wynik; einem Beschluss/einer Entscheidung vorgreifen wyprzedzać decyzję/uprzedzać rozstrzygnięcie

herausgreifen czasownik geift heraus, griff heraus, hat herausgegriffen wyciągać, wybierać

zurückgreifen czasownik greift zurück, griff zurück, hat zurückgegriffen przen. sięgać, cofać się auf die Vergangenheit do przeszłości

R E K L A M A