Ufer - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Ufer das (PL die Ufer) brzeg; der Fluss tritt über die Ufer rzeka występuje z brzegów; sicher ans Ufer kommen dotrzeć bezpiecznie do brzegu; etwas ans Ufer schwemmen wyrzucać coś na brzeg; am Ufer stehen stać na brzegu; vom anderen Ufer sein pot. być gejem/lesbijką

entlang przyimek + GEN/AKK/DAT wzdłuż; entlang des Weges/dem Weg wzdłuż drogi; die Wand/das Seil entlang wzdłuż ściany/liny; entlang der vorgegebenen Muster przen. zgodnie z utartym wzorcem; przysłówek wzdłuż; einen Weg am Ufer entlang verfolgen podążać drogą wzdluż wybrzeża; hier entlang tędy

platschen czasownik platscht, platschte, ist geplatscht pot. chlupnąć do wody, chlupać, uderzać ans Ufer o brzeg (o falach); (hat geplatscht) pluskać się, reg. lać; es platscht schon den ganzen Tag leje już cały dzień

durchschwimmen czasownik durchschwimmt, durchschwamm, hat durchschwommen przepływać den Ärmelkanal Kanał La Manche; schwimmt durch, schwamm durch, ist durchgeschwommen płynąć bez przerwy den bis zum Ufer do brzegu

schwemmen czasownik schwemmt, schwemmte, hat geschwemmt wyrzucać etwas ans Ufer coś na brzeg

unterhöhlen czasownik unterhöhlt, unterhöhlte, hat unterhöhlt podkopywać, podmywać; das Wasser hat das Ufer unterhöhlt woda podmyła brzeg

R E K L A M A