Urteil - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Urteil das (PL die Urteile) wyrok, sąd, zdanie

gerecht przymiotnik, przysłówek sprawiedliwy, słuszny, uzasadniony, sprawiedliwie, słusznie; ein gerechtes Urteil sprawiedliwy wyrok; jemandem gerecht werden oceniać kogoś sprawiedliwie, oddawać komuś sprawiedliwość; einer Aufgabe gerecht werden sprostać zadaniu; ein gerechter Anspruch uzasadnione roszczenie

gnädig przymiotnik, przysłówek łaskawy, miłościwy, łagodny, łaskawie, miłościwie, łagodnie; ein gnädiges Urteil łagodny wyrok

unanfechtbar przymiotnik, przysłówek niezbity, niezwruszalny, nieodwołalny, niezbicie; ein unanfechtbarer Beweis niezbity dowód; ein unanfechtbares Urteil nieodwołalny wyrok

abgeklärt przymiotnik jasny, zrównoważony, rozumny; abgeklärtes Urteil über etwas wyrobione zdanie o czymś; forma Partizip Perfekt czasownika abklären

Berufung die (PL die Berufungen) powołanie, powołanie się, nominacja, prawn. odwołanie, apelacja, rewizja; er ist Lehrer aus Berufung on jest nauczycielem z powołania; unter Berufung auf jemanden/etwas powołując się na kogoś/coś; gegen ein Urteil Berufung einlegen składać odwołanie od wyroku, odwoływać się od wyroku

anfechten czasownik ficht an, focht an, hat angefochten kwestionować, podważać, podawać w wątpliwość, kontestować; ein Urteil anfechten prawn. zaskarżać wyrok; einen Vertrag anfechten kwestionować umowę

aufheben czasownik hebt auf, hob auf, hat aufgehoben podnosić, przechowywać, unieważniać, znosić; die Todesstrafe aufheben znosić karę śmierci; aufgeschoben ist nicht aufgehoben co się odwlecze to nie uciecze; aufgehoben uchylony, zniesiony; ein aufgehobenes Urteil uchylony wyrok; viel Aufheben/Aufhebens von etwas machen robić dużo szumu/hałasu wokół czegoś; nicht viel Aufheben/Aufhebens von etwas machen bagatelizować coś

berufen czasownik beruft, berief, hat berufen powoływać; sich auf jemanden berufen powoływać się na kogoś; sich gegen das Urteil berufen odwoływać się od wyroku

bestätigen czasownik bestätigt, bestätigte, hat bestätigt potwierdzać, zatwierdzać; sich bestätigen potwierdzać się, sprawdzać się; das Urteil bestätigen zatwierdzać wyrok

fällen czasownik fällt, fällte, hat gefällt ścinać, chem. strącać, wytrącać; eine Senkrechte fällen mat. prowadzić prostopadłą; ein Urteil fällen prawn. wydawać wyrok

verkünden czasownik verkündet, verkündete, hat verkündet obwieszczać, oznajmiać, ogłaszać; das Urteil verkünden ogłaszać wyrok

R E K L A M A