Widerstand - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Widerstand der (PL die Widerstände) opór, fiz. oporność, rezystancja, opornik, rezystor; Widerstand leisten stawiać opór

Vollstreckungsbeamte der (PL die Vollstreckungsbeamten) funkcjonariusz organu ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, funkcjonariusz organów ścigania; Widerstand gegen Vollstreckungsbeamte stawianie oporu funkcjonariuszowi organów ścigania

Staatsgewalt die (nur Singular) przymus państwowy, władza państwowa; Widerstand gegen die Staatsgewalt prawn. opór wobec władzy państwowej, obywatelskie nieposłuszeństwo

aufflackern czasownik flackert auf, flackerte auf, ist aufgeflackert zapłonąć (na nowo), rozbłysnąć, przen. wybuchnąć; der Widerstand war noch einmal kurz aufgeflackert opór wybuchł na krótko jeszcze raz

Abführung die (nur Singular) odprowadzanie der Steuern podatków, odprowadzanie der Feuchtigkeit/der Abluft wilgoci/zużytego powietrza, aresztowanie, jęz. cudzysłów zamykający; der Mann leistete bei der Abführung heftigen Widerstand mężczyzna stawiał silny opór podczas aresztowania

befördern czasownik befördert, beförderte, hat befördert transportować, awansować, sprzyjać; er ist zum Kommissar befördert worden awansował na komisarza; eine solche Maßnahme kann den Widerstand allenfalls noch befördern taki krok może co najwyżej jeszcze wzmocnić opór

durchbrechen czasownik bricht durch, brach durch, ist durchgebrochen przełamywać się, przebijać się, wyrzynać się, ujawniać się; (hat durchgebrochen) przełamywać, przebijać; ein Brett durchbrechen łamać deskę; (durchbricht, durchbrach, hat durchbrochen) łamać, przekraczać, forsować, przerywać; den Widerstand durchbrechen łamać opór

leisten czasownik leistet, leistete, hat geleistet wykonywać pracę, wywiązywać się, dokonywać, świadczyć, wyświadczać, tech. mieć określoną moc; sich (DAT) etwas leisten können móc sobie na coś pozwolić; eine Unterschrift leisten składać podpis; Widerstand leisten stawiać opór; Hilfe leisten udzielać pomocy

vorschalten czasownik schaltet vor, schaltete vor, hat vorgeschaltet tech. włączać przed czymś, instalować przed czymś einen Widerstand opornik

widerstehen czasownik widersteht, widerstand, hat widerstanden opierać się, stawiać opór, nie ulegać, budzić wstręt

R E K L A M A