aufbäumen czasownik bäumt auf, bäumte auf, hat aufgebäumt; sich aufbäumen stawać dęba; das Pferd bäumte sich jäh auf koń nagle stanął dęba; sich gegen sein Schicksal aufbäumen buntować się przeciw losowi; alles in ihr bäumte sich dagegen auf wszystko się w niej burzyło przeciw temu |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 22-08-2024 10:32
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!