bluten czasownik blutet, blutete, hat geblutet krwawić |
Blüte die (PL die Blüten) kwiat, kwiecie, pot. fałszywy banknot; die (nur Singular) kwitnięcie, rozkwit; in der Blüte der Jahre w kwiecie wieku |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 11-11-2024 01:27
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!