brach - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

brach przymiotnik leżący odłogiem; czasownik forma czasu przeszłego Imperfekt czasownika brechen

brachlegen czasownik legt brach, legte brach, hat brachgelegt ugorować

brachliegen czasownik liegt brach, lag brach, hat brachgelegen leżeć odłogiem, nie być wykorzystywanym

einbrechen czasownik bricht ein, brach ein, hat eingebrochen włamywać się in + AKK do; (ist eingebrochen) wdzierać się, wtargnąć, zapadać się, nagle nadchodzić, zapadać; er ist auf dem Eis eingebrochen lud się pod nim załamał; der Winter/die Kälte brach ein zima nadeszła nagle/zimno wtargnęło; die Nachfrage ist eingebrochen popyt załamał się; die Nacht ist eingebrochen noc zapadła

anbrechen czasownik bricht an, brach an, hat angebrochen napoczynać, nadłamywać; (ist angebrochen) nadchodzić, nastawać, zbliżać się; der Morgen bricht an świta, nastaje ranek

aufbrechen czasownik bricht auf, brach auf, hat/ist aufgebrochen wyłamywać, wyważać (drzwi) / wyruszać, rozwijać się; zu einer Reise aufbrechen wyruszać w podróż

zusammenbrechen czasownik bricht zusammen, brach zusammen, hat zusammengebrochen załamywać się, runąć

hereinbrechen czasownik bricht herein, brach herein, ist hereingebrochen wdzierać się, wtargnąć, nastawać, zapadać; die Nacht/der Abend bricht herein zapada noc/wieczór; ein Unglück ist über uns hereingebrochen spadło na nas nieszczęście

ausbrechen czasownik bricht aus, brach aus, ist ausgebrochen uciekać, wydostawać się, wybuchać; aus dem Gefängnis / aus dem Käfig ausbrechen uciekać z więzienia / wydostawać się z klatki; ein Krieg bricht aus wybucha wojna; sich (DAT) einen Zahn ausbrechen złamać sobie ząb

abbrechen czasownik bricht ab, brach ab, hat abgebrochen odłamywać, przerywać, infor. anulować, kończyć, burzyć; (ist abgebrochen) odłamywać się, urywać się

losbrechen czasownik bricht los, brach los, ist losgebrochen rozpętywać się, wybuchać

durchbrechen czasownik bricht durch, brach durch, ist durchgebrochen przełamywać się, przebijać się, wyrzynać się, ujawniać się; (hat durchgebrochen) przełamywać, przebijać; ein Brett durchbrechen łamać deskę; (durchbricht, durchbrach, hat durchbrochen) łamać, przekraczać, forsować, przerywać; den Widerstand durchbrechen łamać opór

Streit der (PL die Streite, mst Singular) spór, sprzeczka, kłótnia, bójka, różnica zdań; wir hatten viel Streit często się kłóciliśmy; einen Streit schlichten łagodzić spór; ein wissenschaftlicher Streit spór naukowy; es war ein Streit um Worte to był spór o słowa; ein Streit brach aus/entbrannte spór wybuchł/rozgorzał

wegbrechen czasownik bricht weg, brach weg, ist weggebrochen odłamywać się

umbrechen czasownik umbricht, umbrach, hat umbrochen łamać (tekst); bricht um, brach um, hat umgebrochen łamać, przeorywać; (ist umgebrochen) załamywać się; die Baumkronen sind unter der Schneelast umgebrochen korony drzew załamały się pod ciężarem śniegu

ehebrechen czasownik bricht ehe, brach ehe, hat ehegebrochen dawn. lit. cudzołożyć; du sollst nicht ehebrechen rel. nie cudzołóż; PATRZ Ehe

herausbrechen czasownik bricht heraus, brach heraus, ist herausgebrochen wyrywać się, wydobywać się (o krzyku); (hat herausgebrochen) wyłamywać, odrywać, zrywać

brechen czasownik bricht, brach, hat/ist gebrochen łamać, wyłamywać, przełamywać, składać (list, kartkę) / łamać się, pękać, przebijać się, przedzierać się, załamywać się, włamywać się, mutować (głos); sich (DAT) einen Arm/ein Bein brechen złamać sobie rękę/nogę; das Gesetz brechen łamać prawo; mit brechender Stimme łamiącym się głosem

R E K L A M A