brannte - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

brannte czasownik forma czasu przeszłego Imperfekt czasownika brennen

niederbrennen czasownik brennt nieder, brannte nieder, ist niedergebrannt spalić się; (hat niedergebrannt) palić; völlig niederbrennen spłonąć doszczętnie

abbrennen czasownik brennt ab, brannte ab, hat abgebrannt wypalać, spalać, odpalać (fajerwerki); (ist abgebrannt) płonąć, wypalać się

anbrennen czasownik brennt an, brannte an, hat angebrannt zapalać, przypalać; (ist angebrannt) zapalać się, zajmować się, przypalać się

brennen czasownik brennt, brannte, hat gebrannt palić, palić się, płonąć, gorzeć, pałać, parzyć, piec, wypalać, wypalać znak, piętnować, bot. zool. wywoływać oparzenie; sich brennen oparzyć się; eine CD brennen wypalać płytę CD; vor Liebe brennen pałać miłością; der Boden brennt ihr unter den Füßen grunt jej się pali pod nogami

durchbrennen czasownik brennt durch, brannte durch, ist durchgebrannt przepalać się; (hat durchgebrannt) palić się, płonąć, pot. zwiewać

einbrennen czasownik brennt ein, brannte ein, hat eingebrannt wypalać (np. znak, płytę CD), gastr. zaprawiać zasmażką; sich in jemandes Gedächtnis einbrennen wryć się w czyjąś pamięć

R E K L A M A