bröckeln czasownik bröckelt, bröckelte, hat/ist gebröckelt kruszyć, kruszyć się (o chlebie, murze) / odpadać od czegoś, odchodzić od czegoś (farba); auseinander bröckeln wykruszać się |
losbröckeln czasownik bröckelt los, bröckelte los, ist losgebröckelt pot. kruszyć się, rozkruszać się, odpadać |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 11-11-2024 01:27
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!