drżeć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

zittern czasownik zittert, zitterte, hat gezittert drżeć, obawiać się; vor Kälte/Angst zittern drżeć z zimna/strachu; um jemanden/etwas zittern trząść się nad kimś/czymś, niepokoić się o kogoś/coś

beben czasownik bebt, bebte, hat gebebt trząść się, drżeć, dygotać; vor Angst beben trząść się ze strachu

schaudern czasownik schaudert, schauderte, hat geschaudert drżeć, wzdrygać się

flirren czasownik flirrt, flirrte, hat geflirrt brzęczeć, błyszczeć, migotać, migać, drżeć; flirrende Luft drgające powietrze

schauern czasownik schauert, schauerte, hat geschauert drżeć; er schauerte vor Kälte drżał z zimna

Espenlaub das (nur Singular) listowie osiki; wie Espenlaub zittern pot. drżeć jak liść osiki, trząść się jak osika

Schreck der (PL die Schrecke) strach, lęk, trwoga, przestrach, przerażenie, postrach; ein tödlicher Schreck śmiertelny strach; jemandem einen Schreck einjagen napędzić komuś strachu; vor Schreck zittern/wie gelähmt sein drżeć/być sparaliżowanym ze strachu; Schreck, lass nach! pot. tego jeszcze brakowało!

zerreißen czasownik zerreißt, zerriss, hat zerrissen rozdzierać, drzeć, rozrywać, przerywać, przedzierać, rozszarpywać, szarpać; einen Brief zerreißen drzeć list; sie zerriss das Foto in kleine Stücke podarła zdjęcie na małe kawałki; das Raubtier zerreißt seine Beute mit den Zähnen drapieżnik rozszarpuje swoją ofiarę zębami; ein Schrei zerriss die Stille przen. krzyk przerwał ciszę; (ist zerrissen) rwać się, drzeć się, rozrywać się, przerywać się, urywać się, pękać; der Faden zerriss nić urwała/przerwała się; eine zerrissene Saite pęknięta struna; das Papier zerreißt leicht papier łatwo się drze

schleißen czasownik schleißt, schliss, hat geschlissen/geschleißt dawn. drzeć Federn pierze, odzierać, łupać

reißen czasownik reißt, riss, hat gerissen odrywać, zrywać, drzeć, szarpać; (ist gerissen) zrywać się, drzeć się; die Macht an sich reißen dorwać się do władzy, przejąć władzę

zetern czasownik zetert, zeterte, hat gezetert drzeć się, wrzeszczeć; um etwas zetern narobić wrzasku o coś

plärren czasownik plärrt, plärrte, hat geplärrt pej. wydzierać się, drzeć się, beczeć, skrzeczeć; wir hörten, wie sie im Haus plärrte słyszeliśmy, jak wydzierała się w domu; das Kind fing sofort an zu plärren dziecko natychmiast zaczęło beczeć; das Radio plärrt przen. radio skrzeczy

R E K L A M A