flüchten czasownik flüchtet, flüchtete, ist geflüchtet uciekać, zbiec vor jemandem przed kimś; (hat geflüchtet) sich vor dem Gewitter in eine Hütte flüchten chronić się przed burzą w szałasie |
fluchten czasownik fluchtet, fluchtete, hat gefluchtet bud. ustawiać w jednej linii, zrównywać, leżeć w jednej linii; die beiden Häuser fluchten nicht obydwa domy nie stoją w jednej linii |
Flucht die (nur Singular) ucieczka; die Flucht ergreifen rzucić się do ucieczki; auf der Flucht sein uciekać; Flucht der Jahre szybki bieg lat; jemanden in die Flucht schlagen zmuszać kogoś do ucieczki; (PL die Fluchten) rząd pokoi, amfilada, archit. lico |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 11-11-2024 01:27
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!