górować - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

überragen czasownik überragt, überragte, hat überragt przewyższać, górować; (ragt über, ragte über, hat übergeragt) wystawać; jemanden um fünf Zentimeter überragen przewyższać kogoś o pięć centymetrów; jemanden an Intelligenz überragen górować nad kimś inteligencją

übertönen czasownik übertönt, übertönte, hat übertönt górować (o dźwiękach), zagłuszać; der Bass übertönte die Soprane bas górował nad sopranami

emporragen czasownik ragt empor, ragte empor, hat emporgeragt sterczeć, wznosić się ku górze, górować über etwas nad czymś

dominieren czasownik dominiert, dominierte, hat dominiert dominować, górować

vorherrschen czasownik herrscht vor, herrschte vor, hat vorgeherrscht dominować, górować, panować, przeważać

beherrschen czasownik beherrscht, beherrschte, hat beherrscht panować, poskramiać, opanowywać, władać, górować, dominować; sich beherrschen opanowywać się

hervorragen czasownik ragt hervor, ragte hervor, hat hervorgeragt sterczeć, wystawać, przewyższać, górować, wybijać się

hervorstechen czasownik sticht hervor, stach hervor, hat hervorgestochen wystawać aus etwas z czegoś, przen. wybijać się, wyróżniać się, górować; hervorstechende Merkmale wybitne cechy

übertreffen czasownik übertrifft, übertraf, hat übertroffen przewyższać, prześcigać, przerastać, górować; sich selbst übertreffen przechodzić samego siebie; er ist nicht zu übertreffen nikt mu nie dorówna; der Schüler hat seinen Meister übertroffen uczeń przerósł mistrza

R E K L A M A