hangen - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

hängen czasownik hängt, hing, hat gehangen wisieć, zwisać, przylegać, być przywiązanym; (hängte, hat gehängt) wieszać; aus dem Fenster hängen wychylać się z okna; an der Wand hängen wisieć na ścianie; jemanden hängen lassen przen. zostawiać kogoś na lodzie

gehangen czasownik forma Partizip Perfekt czasownika hängen

hängen lassen czasownik lässt hängen, ließ hängen, hat hängen gelassen zwieszać, opuszczać; den Kopf hängen spuszczać głowę

hängen bleiben czasownik bleibt hängen, blieb hängen, ist hängen geblieben zawisnąć, zaczepić się, utknąć, nie zdawać do następnej klasy

hängt czasownik forma 3. osoby l.p. czasu teraźniejszego czasownika hängen

hing czasownik forma czasu przeszłego Imperfekt czasownika hängen

hängenbleiben czasownik bleibt hängen, blieb hängen, ist hängengeblieben zawisnąć, zaczepić się an einer Sache o coś, utknąć, zasiedzieć się, utkwić w pamięci, pot. nie otrzymać promocji, nie zdać do następnej klasy

in przyimek + DAT/AKK w, we, na; in der Tasche/Hand w torbie/ręce; sie wohnt in Berlin ona mieszka w Berlinie; in zwei Wochen za dwa tygodnie; in diesem Jahr w tym roku; im Jahr 1990 w roku 1990; im Juni w czerwcu; im Nebel we mgle; in Rot gekleidet ubrany na czerwono; gut sein in Mathematik być dobrym z matematyki; das Kleid in den Schrank hängen wieszać sukienkę do szafy; in die Stadt fahren jechać do miasta

Glocke die (PL die Glocken) dzwon, dzwonek, klosz, tech. kołpak; etwas an die große Glocke hängen pot. wygadać coś, rozbębnić coś

Klette die (PL die Kletten) bot. łopian, rzep łopianu; wie eine Klette an jemandem hängen przen. czepiać się kogoś jak rzep psiego ogona

Tropf der (PL die Tropfe) med. kroplówka (aparat); am Tropf hängen być podłączonym do kroplówki; (PL dieTröpfe) gamoń, niedojda

Fähnlein das (PL die Fähnlein) chorągiewka, hist. chorągiew; das/sein Fähnlein nach dem Wind drehen/hängen przen. być chorągiewką na wietrze, często zmieniać poglądy; Fähnlein Fieselschweif lit. Młodzi Skauci, Młode Świstaczki, the Junior Woodchucks

würgen czasownik würgt, würgte, hat gewürgt dusić jemanden am Hals kogoś za gardło; an etwas (DAT) würgen dławić się czymś, nie móc czegoś przełknąć, męczyć się z czymś; jemanden würgen mdlić kogoś; ich musste würgen musiałem wymiotować, miałem odruch wymiotny; mit Hängen und Würgen przen. z wielkim trudem; den ganzen Tag würgen harować cały dzień

R E K L A M A