istnieć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

existieren czasownik existiert, existierte, hat existiert istnieć, egzystować, wyżyć von etwas z czegoś

bestehen czasownik besteht, bestand, hat bestanden istnieć, egzystować, trwać, utrzymywać się, domagać się, składać się, zdawać; die Mannschaft der polnischen Skispringer besteht aus vier Personen drużyna polskich skoczków narciarskich składa się z czterech osób; auf etwas bestehen nalegać na coś

vorliegen czasownik liegt vor, lag vor, hat vorgelegen zachodzić, być założonym, być w rękach, istnieć, być, ukazywać się; es liegt kein Grund vor brak powodu; es liegen keine Beweise vor nie ma żadnych dowodów; hier muss ein Irrtum vorliegen tu musiała zajść pomyłka

vorhanden przymiotnik istniejący, obecny, na składzie; vorhanden sein być, znajdować się, być obecnym, istnieć

fortleben czasownik lebt fort, lebte fort, hat fortgelebt istnieć dalej, żyć dalej, trwać in jemandem/etwas w kimś/czymś

fortbestehen czasownik besteht fort, bestand fort, hat fortbestanden istnieć dalej, trwać, utrzymywać się (o jakimś stanie)

R E K L A M A