knien czasownik kniet, kniete, hat gekniet klękać, klęczeć; auf dem Boden knien klęczeć na podłodze; sie kniete vor dem Altar und betete uklękła przed ołtarzem i modliła się |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 23-11-2024 23:41
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!