bröckeln czasownik bröckelt, bröckelte, hat/ist gebröckelt kruszyć, kruszyć się (o chlebie, murze) / odpadać od czegoś, odchodzić od czegoś (farba); auseinander bröckeln wykruszać się |
krümeln czasownik krümelt, krümelte, hat gekrümelt kruszyć, kruszyć się |
zerbröckeln czasownik zerbröckelt, zerbröckelte, hat zerbröckelt kruszyć; (ist zerbröckelt) kruszyć się |
zermalmen czasownik zermalmt, zermalmte, hat zermalmt miażdżyć, kruszyć |
Lanze die (PL die Lanzen) lanca, kopia, dzida; eine Lanze brechen kruszyć kopie |
brocken czasownik brockt, brockte, hat gebrockt kruszyć, drobić Brot in die Suppe chleb do zupy, płd-niem. austr. zrywać |
einbrocken czasownik brockt ein, brockte ein, hat eingebrockt kruszyć, drobić etwas in etwas (AKK) coś do czegoś; sich (DAT) etwas einbrocken nawarzyć sobie piwa |
losbröckeln czasownik bröckelt los, bröckelte los, ist losgebröckelt pot. kruszyć się, rozkruszać się, odpadać |
zerkrümeln czasownik zerkrümelt, zerkrümelte, hat zerkrümelt rozkruszać; (ist zerkrümelt) kruszyć się |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 08-12-2024 23:51
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!