münden czasownik mündet, mündete, ist/hat gemündet uchodzić, wpadać; der Fluss mündet ins Meer rzeka wpada do morza |
einmünden czasownik mündet ein, mündete ein, ist/hat eingemündet uchodzić (o rzece), łączyć się, wychodzić (o ulicy); die Weichsel mündet in die Ostsee ein Wisła uchodzi/wpada do Morza Bałtyckiego; mehrere Gassen münden in diesen Platz ein kilka uliczek łączy się na tym placu |
munden czasownik mundet, mundete, hat gemundet smakować; es hat vorzüglich gemundet smakowało wybornie |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 11-11-2024 01:27
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!