narzucać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

aufzwingen czasownik zwingt auf, zwang auf, hat aufgezwungen narzucać jemandem etwas komuś coś; sich jemandem aufzwingen narzucać się komuś, prześladować kogoś (o myśli)

aufdrängen czasownik drängt auf, drängte auf, hat aufgedrängt narzucać, wmuszać, wciskać jemandem etwas komuś coś; ein Verdacht drängt sich auf nasuwa się podejrzenie

überwerfen czasownik überwirft, überwarf, hat überworfen; sich mit jemandem überwerfen poróżnić się z kimś; (wirft über, warf über, hat übergeworfen) narzucać sich (DAT) den Mantel na siebie płaszcz

auferlegen czasownik erlegt auf, erlegte auf, hat auferlegt nakładać eine Geldbuße/Verpflichtung grzywnę/zobowiązanie, narzucać Bedingungen warunki, obarczać

oktroyieren czasownik oktroyiert, oktroyierte, hat oktroyiert oktrojować, narzucać jemandem etwas komuś coś

bevormunden czasownik bevormundet, bevormundete, hat bevormundet narzucać swoją wolę, podporządkowywać sobie jemanden kogoś

umschlagen czasownik schlägt um, schlug um, hat umgeschlagen przeładowywać, okładać; ein Tuch umschlagen narzucać szal; einen Mantel umschlagen zarzucać płaszcz; eine Seite umschlagen przewracać stronę; (ist umgeschlagen) przewracać się, zmieniać się nagle (pogoda, nastrój)

R E K L A M A