obgryzać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

abkauen czasownik kaut ab, kaute ab, hat abgekaut obgryzać

abknabbern czasownik knabbert ab, knabberte ab, hat abgeknabbert obgryzać

nagen czasownik nagt, nagte, hat genagt obgryzać, gryźć, wżerać się, podmywać

Knochen der (PL die Knochen) anat. kość; an einem Knochen nagen obgryzać kość; mir tun alle Knochen weh bolą mnie wszystkie kości; nass bis auf die Knochen sein być przemokniętym do suchej nitki

Nagel der (PL die Nägel) gwóźdź, paznokieć; einen Nagel einschlagen wbijać gwóźdź; ein Nagel zu jemandes Sarg sein przen. być gwoździem do czyjejś trumny; sich (DAT) etwas unter den Nagel reißen przen. położyć rękę na czymś, zagarnąć coś; mit etwas den Nagel auf den Kopf treffen przen. trafić z czymś w dziesiątkę; eingewachsener Nagel wrośnięty paznokieć; brüchige Nägel łamliwe paznokcie; an den Nägeln kauen obgryzać paznokcie

abäsen czasownik äst ab, äste ab, hat abgeäst zool. objadać, obgryzać

kauen czasownik kaut, kaute, hat gekaut żuć, przeżuwać, gryźć; an den Nägeln kauen gryźć paznokcie, obgryzać paznokcie

zernagen czasownik zernagt, zernagte, hat zernagt obgryzać, gryźć

R E K L A M A