odebrać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Kasse die (PL die Kassen) kasa, pot. kasa chorych, kasa oszczędnościowa, pot. bank; an der Kasse zahlen płacić przy kasie; die Karten können an der Kasse abgeholt werden bilety można odebrać w kasie; die Kassen klingeln lassen pot. robić pieniądze, zbijać zyski

empfangen czasownik empfängt, empfing, hat empfangen otrzymywać, przyjmować, odbierać, począć (dziecko); Gäste empfangen witać gości; jemanden mit offenen Armen empfangen przyjmować kogoś z otwartymi rękami

zurücknehmen czasownik nimmt zurück, nahm zurück, hat zurückgenommen zabierać, odbierać, dementować; sich zurücknehmen zachowywać się powściągliwie

zurückgewinnen czasownik gewinnt zurück, gewann zurück, hat zurückgewonnen odzyskiwać, odbierać

wiederholen czasownik wiederholt, wiederholte, hat wiederholt powtarzać, rekapitulować; (holt wieder, holte wieder, hat wiedergeholt) odbierać, odzyskiwać, zabierać; wiederholen Sie bitte! proszę powtórzyć!

wegnehmen czasownik nimmt weg, nahm weg, hat weggenommen zabierać, odbierać, konfiskować; viel Zeit wegnehmen zajmować dużo czasu; viel Platz wegnehmen zajmować dużo miejsca

verschlagen czasownik verschlägt, verschlug, hat verschlagen przegradzać, przepierzać, pokrywać, wybijać, gnać, zapędzać, skutkować, oddziaływać; den Appetit verschlagen odbierać apetyt; es verschlug ihr den Atem zaparło jej dech; das verschlägt mir nichts to nie robi na mnie wrażenia; przymiotnik, przysłówek podstępny, podstępnie

vermerken czasownik vermerkt, vermerkte, hat vermerkt odnotowywać etwas auf etwas (DAT) / in etwas (DAT) coś na czymś / w czymś; etwas peinlich vermerken odbierać coś z niesmakiem

hereinbekommen czasownik bekommt herein, bekam herein, hat hereinbekommen pot. dostawać, odbierać; fast alle Sender hereinbekommen odbierać prawie wszystkie stacje

entziehen czasownik entzieht, entzog, hat entzogen pozbawiać, odbierać; jemandem das Wort entziehen odbierać komuś głos (w dyskusji); sich entziehen uchylać się, wycofywać się, stronić, odsuwać się, unikać

entleiben czasownik entleibt, entleibte, hat entleibt; sich entleiben lit. odbierać sobie życie

entbinden czasownik entbindet, entband, hat entbunden med. odbierać poród; jemanden von seinem Versprechen entbinden zwalniać kogoś z przyrzeczenia

drangehen czasownik geht dran, ging dran, ist drangegangen pot. zabierać się an etwas (AKK) do czegoś, odbierać telefon

benehmen czasownik benimmt, benahm, hat benommen odbierać, odejmować; Atem benehmen zapierać oddech; sich benehmen zachowywać się; sich anständig benehmen zachowywać się przyzwoicie

abwerben czasownik wirbt ab, warb ab, hat abgeworben werbować, kaptować; einen Kunden abwerben odbierać klienta

absprechen czasownik spricht ab, sprach ab, hat abgesprochen odmawiać, nie przyznawać, odbierać, omawiać, uzgadniać; jemandem die Hoffnung absprechen odbierać komuś nadzieję

absetzen czasownik setzt ab, setzte ab, hat abgesetzt zdejmować, odbierać, pozbawiać urzędu, detronizować; jemanden am Bahnhof absetzen wysadzać kogoś na dworcu (z samochodu); den Reiter absetzen zrzucać jeźdźca

abnehmen czasownik nimmt ab, nahm ab, hat abgenommen wyręczać, pomagać, tracić na wadze, chudnąć, szczupleć, słabnąć, zmniejszać się, ubywać, odbierać (telefon), spowiadać, egzaminować, żądać, med. amputować; der Mond nimmt ab księżyca ubywa

abjagen czasownik jagt ab, jagte ab, hat abgejagt zmordować, zgonić ein Pferd konia, odbierać ścigając, odbijać; sich abjagen zmęczyć się bieganiną, nabiegać się

abholen czasownik holt ab, holte ab, hat abgeholt odbierać, zabierać jemanden kogoś, chodzić, przychodzić jemanden po kogoś

abheben czasownik hebt ab, hob ab, hat abgehoben zdejmować, podejmować, odbierać (telefon); Geld vom Konto abheben podejmować pieniądze z konta, wypłacać pieniądze z konta; den Hörer abheben podnosić słuchawkę; die Rakete hat von der Startrampe abgehoben rakieta wystartowała z wyrzutni; sich abheben odrywać się, odróżniać się, odcinać się sich von jemandem/etwas durch etwas od kogoś czegoś czymś; die Bäume hoben sich vom/gegen den Abendhimmel ab drzewa odcinały się od wieczornego nieba

aberkennen czasownik erkennt ab, erkannte ab, hat aberkannt odbierać, pozbawiać, odmawiać; jemandem den Titel/Orden aberkennen odbierać komuś tytuł, pozbawiać kogoś orderu; jemandem ein Recht auf etwas aberkennen pozbawiać kogoś prawa do czegoś

R E K L A M A