oderwać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

abkriegen czasownik kriegt ab, kriegte ab, hat abgekriegt pot. otrzymywać swoją część, oberwać, dostawać za swoje, usunąć, oderwać; ein abkriegen oberwać lanie

kleben czasownik klebt, klebte, hat geklebt kleić, lgnąć, przylepiać się, nie móc oderwać się an einer Sache od czegoś; kleben bleiben przen. nie uzyskać promocji do następnej klasy

abheben czasownik hebt ab, hob ab, hat abgehoben zdejmować, podejmować, odbierać (telefon); Geld vom Konto abheben podejmować pieniądze z konta, wypłacać pieniądze z konta; den Hörer abheben podnosić słuchawkę; die Rakete hat von der Startrampe abgehoben rakieta wystartowała z wyrzutni; sich abheben odrywać się, odróżniać się, odcinać się sich von jemandem/etwas durch etwas od kogoś czegoś czymś; die Bäume hoben sich vom/gegen den Abendhimmel ab drzewa odcinały się od wieczornego nieba

ablösen czasownik löst ab, löste ab, hat abgelöst oddzielać, odłączać, odrywać, luzować, zmieniać, zastępować, wycofywać się; sich ablösen odłączać się, odpadać, odchodzić, luzować się, następować po sobie

abreißen czasownik reißt ab, riss ab, hat abgerissen odrywać, zrywać, burzyć, wyburzać, zdzierać, niszczyć; ein Haus abreißen wyburzać dom; (ist abgerissen) zrywać się, urywać się

abziehen czasownik zieht ab, zog ab, hat abgezogen ściągać, obciągać, odejmować, potrącać; (ist abgezogen) wyruszać; jemanden vom Studium abziehen odrywać kogoś od nauki; mit Eidotter die Suppe abziehen gastr. zagęszczać/zaciągać zupę żółtkiem

ausreißen czasownik reißt aus, riss aus, hat ausgerissen wyrywać, odrywać

herausbrechen czasownik bricht heraus, brach heraus, ist herausgebrochen wyrywać się, wydobywać się (o krzyku); (hat herausgebrochen) wyłamywać, odrywać, zrywać

herausreißen czasownik reißt heraus, riss heraus, hat herausgerissen wyrywać, odrywać, pot. naprawiać, kompensować; sich aus der Not herausreißen przen. wydobywać się z biedy

loskommen czasownik kommt los, kam los, ist losgekommen uwalniać się, wyrywać się, odrywać się; von jemandem loskommen uwalaniać się od kogoś

losmachen czasownik macht los, machte los, hat losgemacht odwiązywać, odrywać

reißen czasownik reißt, riss, hat gerissen odrywać, zrywać, drzeć, szarpać; (ist gerissen) zrywać się, drzeć się; die Macht an sich reißen dorwać się do władzy, przejąć władzę

R E K L A M A