Verweigerung die (PL die Verweigerungen, mst Singular) odmowa, odmówienie, odrzucenie, zakaz; Verweigerung der Annahme/des Wehrdienstes odmowa przyjęcia/służby wojskowej |
Ablehnung die (PL die Ablehnungen) odmowa, dezaprobata; die (nur Singular) załatwienie odmowne, odrzucenie; auf Ablehnung stoßen spotykać się z odmową, zostać odrzuconym |
Absage die (PL die Absagen) odmowa, odwołanie, cofnięcie; Absage einer Bestellung cofnięcie zamówienia |
Aberkennung die (PL die Aberkennungen) pozbawienie (tytułu), odmowa |
Abfuhr die (PL die Abfuhren) wywóz, odmowa |
Abweisung die (PL die Abweisungen) odparcie, odmowa, odprawa |
Weigerung die (PL die Weigerungen) sprzeciw, odmowa |
Zurückweisung die (PL die Zurückweisungen) odrzucenie, odmowa, odparcie |
Zeugnisverweigerung die (PL die Zeugnisverweigerungen) odmowa zeznawania, odmowa składania zeznań |
überraschen czasownik überrascht, überraschte, hat überrascht zaskakiwać, sprawiać niespodziankę jemanden mit etwas kogoś czymś; er sah mich überrascht an spojrzał na mnie zaskoczony; sie wurden vom Regen überrascht zaskoczył ich deszcz; seine Absage hat mich überrascht zaskoczyła mnie jego odmowa |
Rechtsverweigerung die (PL die Rechtsverweigerungen) prawn. odmowa stosowania prawa |
Gehorsamsverweigerung die (PL die Gehorsamsverweigerungen) odmowa posłuszeństwa, mil. niesubordynacja |
Aussageverweigerung die (PL die Aussageverweigerungen) prawn. odmowa złożenia zeznań |
Arbeitsverweigerung die (PL die Arbeitsverweigerungen) odmowa pracy |
Zahlungsverweigerung die (PL die Zahlungsverweigerungen) odmowa zapłaty |
Wehrdienstverweigerung die (PL die Wehrdienstverweigerungen) odmowa odbycia służby wojskowej |
Nichtabnahme die (nur Singular) nieodebranie, odmowa odbioru |
Kriegsdienstverweigerung die (nur Singular) odmowa odbycia służby wojskowej |
Befehlsverweigerung die (PL die Befehlsverweigerungen, mst Singular) odmowa wykonania rozkazu |
Annahmeverweigerung die (PL die Annahmeverweigerungen) odmowa przyjęcia |
treffen czasownik trifft, traf, hat getroffen trafiać, spotykać, uderzać, urażać, utrafiać, uchwycać, zgadywać, dotykać, negatywnie oddziaływać; (ist getroffen) natrafiać, natykać się, napotykać; ins Ziel treffen trafiać do celu; der Blitz traf das Haus piorun uderzył w dom; vom Blitz getroffen rażony piorunem; eine Missernte hat die Bauern hart getroffen nieurodzaj ciężko dotknął rolników; Vorbereitungen treffen czynić przygotowania; es trifft sich gut dobrze się składa; er ist auf Ablehnung getroffen spotkał się z odmową; sich mit jemandem ab und zu treffen widywać się |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 11-11-2024 01:27
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!