odrzucić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

abschlagen czasownik schlägt ab, schlug ab, hat abgeschlagen odbijać, odpierać atak, odmawiać, odrzucać; den Putz abschlagen zbijać tynk; eine Bitte abschlagen odrzucić prośbę

überstimmen czasownik überstimmt, überstimmte, hat überstimmt odrzucić większością głosów einen Antrag wniosek, przegłosować jemanden kogoś

ablehnen czasownik lehnt ab, lehnte ab, hat abgelehnt odrzucać, załatwiać odmownie, dezaprobować, prawn. oddalać, wyłączać

abschmettern czasownik schmettert ab, schmetterte ab, hat abgeschmettert pot. odrzucać, oddalać

abstoßen czasownik stößt ab, stieß ab, hat abgestoßen odtrącać, odrzucać, zrażać

abweisen czasownik weist ab, wies ab, hat abgewiesen odrzucać, odprawiać, zbywać, oddalać; eine Klage abweisen oddalać skargę

ausschlagen czasownik schlägt aus, schlug aus, hat ausgeschlagen wybijać, obijać, wykładać, wykuwać, występować, pojawiać się (np. o wilgoci na ścianie), kopać, wierzgać; die Zähne/den Nagel ausschlagen wybijać zęby/gwóźdź; den Vorschlag ausschlagen odrzucać propozycję

refüsieren czasownik refüsiert, refüsierte, hat refüsiert dawn. odrzucać, odmawiać

verwerfen czasownik verwirft, verwarf, hat verworfen odrzucać, nie przyjmować, oddalać, zool. poronić; den Gedanken verwerfen odrzucać myśl; die Klage verwerfen prawn. oddalać powództwo; sich verwerfen geo. przemieszczać się

wegdrücken czasownik drückt weg, drückte weg, hat weggedrückt odpychać, odsuwać, infor. pot. zamykać, psych. wypierać; jemanden wegdrücken pot. odrzucać połączenie od kogoś, pot. rzucić komuś słuchawką

zurückdrängen czasownik drängt zurück, drängte zurück, hat zurückgedrängt odpychać, odpierać, odrzucać; Gefühle zurückdrängen powściągać uczucia

zurückweisen czasownik weist zurück, wies zurück, hat zurückgewiesen odrzucać, nie przyjmować, odmawiać

R E K L A M A