organ - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Organ das (PL die Organe) organ, narząd; innere Organe narządy wewnętrzne

Entscheidungsbehörde die (PL die Entscheidungsbehörden) organ wydający decyzje, organ decyzyjny

Spenderorgan das (PL die Spenderorgane) med. organ od dawcy, organ do przeszczepu

Geruchsorgan das (PL die Geruchsorgane) anat. narząd węchu, organ powonienia

Landesbehörde die (PL die Landesbehörden) organ kraju związkowego

Schulträger der (PL die Schulträger) organ prowadzący szkołę

einpflanzen czasownik pflanzt ein, pflanzte ein, hat eingepflanzt sadzić, przesadzać rośliny, wszczepiać organ, wpajać

Verwaltungsorgan das (PL die Verwaltungsorgane) organ administracji

Staatsorgan das (PL die Staatsorgane) organ państwowy

Anklagebehörde die (PL die Anklagebehörden) prawn. organ oskarżycielski

Baubehörde die (PL die Baubehörden) urząd budowlany, organ władzy do spraw budownictwa

Gesetzgebungsorgan das (PL die Gesetzgebungsorgane) organ władzy ustawodawczej

paarig przymiotnik parzysty (organ, liść)

Beschlussorgan das (PL die Beschlussorgane) organ decyzyjny

Bußgeldstelle die (PL die Bußgeldstellen) prawn. organ uprawniony do nakładania grzywny

Schlichtungsstelle die (PL die Schlichtungsstellen) ciało arbitrażowe, organ pojednawczy

Rudiment das (PL die Rudimente) rudyment, podstawa, szczątek, biol. organ szczątkowy

Verfassungsorgan das (PL die Verfassungsorgane) organ konstytucyjny, ciało konstytucyjne

Behörde die (PL die Behörden) władza, organ władzy, urząd

Zentralorgan das (PL die Zentralorgane) polit. organ centralny

Parteiorgan das (PL die Parteiorgane) organ partii

Gerichtsbehörde die (PL die Gerichtsbehörden) władza sądowa, organ sprawiedliwości

R E K L A M A