organ - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Organ das (PL die Organe) organ, narząd; innere Organe narządy wewnętrzne

Entscheidungsbehörde die (PL die Entscheidungsbehörden) organ wydający decyzje, organ decyzyjny

Spenderorgan das (PL die Spenderorgane) med. organ od dawcy, organ do przeszczepu

einpflanzen czasownik pflanzt ein, pflanzte ein, hat eingepflanzt sadzić, przesadzać rośliny, wszczepiać organ, wpajać

Geruchsorgan das (PL die Geruchsorgane) anat. narząd węchu, organ powonienia

Zentralorgan das (PL die Zentralorgane) polit. organ centralny

Bußgeldstelle die (PL die Bußgeldstellen) prawn. organ uprawniony do nakładania grzywny

Rudiment das (PL die Rudimente) rudyment, podstawa, szczątek, biol. organ szczątkowy

Anklagebehörde die (PL die Anklagebehörden) prawn. organ oskarżycielski

Verwaltungsorgan das (PL die Verwaltungsorgane) organ administracji

Verfassungsorgan das (PL die Verfassungsorgane) organ konstytucyjny, ciało konstytucyjne

Staatsorgan das (PL die Staatsorgane) organ państwowy

Parteiorgan das (PL die Parteiorgane) organ partii

Gesetzgebungsorgan das (PL die Gesetzgebungsorgane) organ władzy ustawodawczej

Beschlussorgan das (PL die Beschlussorgane) organ decyzyjny

Schulträger der (PL die Schulträger) organ prowadzący szkołę

Schlichtungsstelle die (PL die Schlichtungsstellen) ciało arbitrażowe, organ pojednawczy

Landesbehörde die (PL die Landesbehörden) organ kraju związkowego

Gerichtsbehörde die (PL die Gerichtsbehörden) władza sądowa, organ sprawiedliwości

Behörde die (PL die Behörden) władza, organ władzy, urząd

Baubehörde die (PL die Baubehörden) urząd budowlany, organ władzy do spraw budownictwa

paarig przymiotnik parzysty (organ, liść)

R E K L A M A