orzeczenie - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Gutachten das (PL die Gutachten) ekspertyza, orzeczenie, opinia; ein ärztliches Gutachten orzeczenie lekarskie

Satzaussage die (PL die Satzaussagen) jęz. orzeczenie

Befund der (PL die Befunde) orzeczenie, ekspertyza, wyniki badań, stan rzeczy; ohne Befund bez zmian

Begutachtung die (PL die Begutachtungen) ekspertyza, orzeczenie

Entscheid der (PL die Entscheide) decyzja, prawn. orzeczenie, wyrok, postanowienie

Entscheidung die (PL die Entscheidungen) decyzja, roztrzygnięcie, orzeczenie, postanowienie; eine Entscheidung treffen podejmować decyzję; die Entscheidung liegt bei dir decyzja należy do ciebie

Spruch der (PL die Sprüche) sentencja, aforyzm, przypowieść, werset, orzeczenie, wyrok, dewiza, hasło, frazes, powiedzenie, odzywka; einen Spruch fällen wydawać wyrok; das sind doch alles nur Sprüche! to są tylko frazesy!; das Buch der Sprüche rel. Księga Przysłów

Wahrspruch der (PL die Wahrsprüche) dawn. austr. prawn. wyrok, werdykt, orzeczenie

Schuldspruch der (PL die Schuldsprüche) prawn. orzeczenie o winie; einen Schuldspruch verkünden orzekać o winie

Vorabentscheidung die (PL die Vorabentscheidungen) prawn. orzeczenie wstępne, prejudykat

Präjudiz das (PL die Präjudize/Präjudizien) prawn. prejudykat, precedens, orzeczenie prejudycjalne

Vorentscheidung der (PL die Vorentscheidung) sport wstępne rozstrzygnięcie, prawn. orzeczenie precedensowe

Prädikat das (PL die Prädikate) stopień, ocena, jęz. orzeczenie

Gerichtsurteil das (PL die Gerichtsurteile) wyrok sądu, orzeczenie sądu

Behördengutachten das (PL die Behördengutachten) orzeczenie urzędu

Schiedsspruch der (PL die Schiedssprüche) orzeczenie sądu rozjemczego

Bußgeldbescheid der (PL die Bußgeldbescheide) orzeczenie kary grzywny

Ungültigkeitserklärung die (PL die Ungültigkeitserklärungen) orzeczenie o nieważności, unieważnienie

höchstrichterlich przymiotnik wydany przez Sąd Najwyższy; eine höchstrichterliche Entscheidung orzeczenie Sądu Najwyższego

R E K L A M A