otoczenie - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Außenwelt die (nur Singular) świat zewnętrzny, otoczenie

Umwelt die (nur Singular) środowisko naturalne, otoczenie

Umfeld das (PL die Umfelder) otoczenie, środowisko

Einfriedung die (PL die Einfriedungen) ogradzanie, otoczenie, ogrodzenie

Mitwelt die (nur Singular) współcześni, świat współczesny, otoczenie

Umgebung die (PL die Umgebungen) okolica, otoczenie, towarzystwo

Einkesselung die (PL die Einkesselungen) mil. kocioł, otoczenie, osaczenie

Unternehmensumwelt die (nur Singular) otoczenie przedsiębiorstwa

Arbeitsumfeld das (PL die Arbeitsumfelder) środowisko pracy, otoczenie pracy

Milieu das (nur Singular) zwłaszcza biol. środowisko, sfera, społeczne otoczenie, zwłaszcza szwajc. półświatek, środowisko prostytutek; in einem kleinbürgerlichen Milieu aufwachsen dorastać w drobnomieszczańskim otoczeniu

Drehe die (nur Singular) reg. okolica, otoczenie, pobliże; um die Drehe około, w przybliżeniu, w okolicach

Umstehende das (nur Singular) zawartość odwrotnej strony, stojący dookoła, otoczenie, obecni

prägen czasownik prägt, prägte, hat geprägt wybijać, wytłaczać, grawerować, przen. wyciskać swoje piętno, charakteryzować; Münzen prägen bić monety; sich jemandem ins Gedächtnis prägen wryć się komuś w pamięć; den Charakter prägen kształtować charakter; Bohrtürme prägen die Landschaft wieże wiertnicze wpływają na krajobraz; die gotischen Giebel prägen das Stadtbild gotyckie fasady są charakterystyczne dla panoramy miasta; die gesellschaftliche Umwelt prägt den Menschen otoczenie społeczne kształtuje człowieka

R E K L A M A