pokłócić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

entzweien czasownik entzweit, entzweite, hat entzweit poróżniać, skłócać; sich mit der Familie entzweien pokłócić się z rodziną

aneinandergeraten czasownik gerät aneinander, geriet aneinander, hat aneinandergeraten kłócić się ze sobą

schimpfen czasownik schimpft, schimpfte, hat geschimpft lżyć, kląć, kłócić się mit jemandem z kimś, reg. besztać, karcić mit jemandem kogoś; jemanden einen Feigling schimpfen wyzywać kogoś od tchórzy

streiten czasownik streitet, stritt, hat gestritten walczyć, toczyć bój; sich streiten kłócić się, spierać się, sprzeczać się; wenn zwei sich streiten, freut sich der dritte gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta; für etwas streiten walczyć o coś; sich um etwas/über etwas streiten kłócić się o coś, spierać się o coś

verkrachen czasownik verkracht, verkrachte, hat verkracht; sich verkrachen pot. kłócić się mit jemandem z kimś

zanken czasownik zankt, zankte, hat gezankt; sich zanken kłócić się, sprzeczać się

zerstreiten czasownik zerstreitet, zerstritt, hat zerstritten; sich zerstreiten poróżnić się, sprzeczać się, kłócić się über etwas na tle czegoś

R E K L A M A