potwierdzać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

bestätigen czasownik bestätigt, bestätigte, hat bestätigt potwierdzać, zatwierdzać; sich bestätigen potwierdzać się, sprawdzać się; das Urteil bestätigen zatwierdzać wyrok

bekräftigen czasownik bekräftigt, bekräftigte, hat bekräftigt potwierdzać

erhärten czasownik erhärtet, erhärtete, ist erhärtet tężeć, twardnieć; (hat erhärtet) utwardzać, prawn. potwierdzać, popierać durch Beweise/durch einen Eid dowodami/przysięgą

Identität die (PL die Identitäten) tożsamość, identyczność; nationale Identität tożsamość narodowa; jemandes Identität feststellen/bestätigen ustalać/potwierdzać czyjąś tożsamość; seine Identität hinter einem Pseudonym verbergen ukrywać swoją tożsamość pod pseudonimem

belegen czasownik belegt, belegte, hat belegt wykładać, okładać, kłaść, zajmować, rezerwować, popierać (dowodami), potwierdzać, udowadniać, wykazywać; mit Steuern belegen obłożyć podatkami; den ersten Platz belegen zajmować pierwsze miejsce

beschwören czasownik beschwört, beschwor, hat beschworen zaprzysięgać, błagać, zaklinać; seine Aussage beschwören potwierdzać przysięgą swoje zeznania; Geister beschwören wywoływać duchy

bewähren czasownik sich bewähren; bewährt sich, bewährte sich, hat sich bewährt potwierdzać swoją wartość, sprawdzać się, okazywać się przydatnym, okazywać się wartościowym, wytrzymać próbę; du hast dich als zuverlässiger Arbeiter bewährt sprawdziłeś się jako niezawodny pracownik

bewahrheiten czasownik bewahrheitet, bewahrheitete, hat bewahrheitet; sich bewahrheiten potwierdzać się

verbriefen czasownik verbrieft, verbriefte, hat verbrieft potwierdzać na piśmie, dokumentować

R E K L A M A