ausstrahlen czasownik strahlt aus, strahlte aus, ist/hat ausgestrahlt promieniować, wydzielać się (np. ciepło) / wypromieniowywać, emanować, emitować; Glück ausstrahlen przen. promieniować szczęściem |
leuchten czasownik leuchtet, leuchtete, hat geleuchtet świecić, świecić się, fosforyzować, odbijać się, oświetlać; die Kerze leuchtet świeca pali się; der Mond leuchtet ins Zimmer Księżyc oświetla pokój; vor Freude leuchten przen. promieniować radością; mit einer Taschenlampe jemandem ins Gesicht leuchten świecić komuś latarką w twarz; kannst du mir bitte einmal leuchten? możesz mi poświecić? |
strahlen czasownik strahlt, strahlte, hat gestrahlt świecić, oświetlać, promieniować, emitować promieniowanie, błyszczeć, połyskiwać, przen. promienieć vor Freude radością |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 01-12-2024 23:29
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!