przestać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

aufhören czasownik hört auf, hörte auf, hat aufgehört przestawać, kończyć mit etwas coś; aufhören zu singen przestać śpiewać

entlieben czasownik entliebt, entliebte, hat entliebt; sich entlieben odkochać się, przestać być w kimś zakochanym

ausreden czasownik redet aus, redete aus, hat ausgeredet wyperswadować, wybijać z głowy, mówić do końca, przestać mówić, uzgadniać; sich (DAT) etwas nicht ausreden lassen obstawać przy czymś, upierać się przy czymś; lass mich doch ausreden! pozwól mi skończyć!

ausbluten czasownik blutet aus, blutete aus, ist ausgeblutet wykrwawiać się; (hat ausgeblutet) przestawać krwawić

unterlassen czasownik unterlässt, unterließ, hat unterlassen zaniechać, przestawać robić, powstrzymywać się, zaniedbywać; es unterlassen etwas zu tun zaniechać czegoś

verglühen czasownik verglüht, verglühte, ist verglüht przestawać się żarzyć, wygasać, wypalać się

R E K L A M A