przeszkadzać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

hindern czasownik hindert, hinderte, hat gehindert przeszkadzać; jemanden hindern, etwas zu tun przeszkadzać komuś w zrobieniu czegoś

stören czasownik stört, störte, hat gestört przeszkadzać, zakłócać, przerywać; ich will Sie nicht stören nie chcę panu/pani przeszkadzać; die Ruhe stören zakłócać spokój; den Schlaf stören przerywać sen; sich an etwas (DAT) stören gorszyć się czymś

reinpfuschen czasownik pfuscht rein, pfuschte rein, hat reingepfuscht pot. mieszać się jemandem in die Arbeit komuś do jego pracy, przeszkadzać

derangieren czasownik derangiert, derangierte, hat derangiert przeszkadzać jemanden komuś

abhalten czasownik hält ab, hielt ab, hat abgehalten powstrzymywać, przeszkadzać; Wahlen abhalten przeprowadzać wybory; eine Sitzung abhalten odbywać zebranie

verhindern czasownik verhindert, verhinderte, hat verhindert zapobiegać, przeszkadzać, uniemożliwiać, udaremniać; ein Attentat verhindern udaremniać zamach

hinderlich przymiotnik zawadzający; für etwas/einer Sache (DAT) hinderlich sein przeszkadzać czemuś

hintertreiben czasownik hintertreibt, hintertrieb, hat hintertrieben potajemnie udaremniać, sabotować einen Plan plan, nie dopuszczać, przeszkadzać

R E K L A M A