einräumen czasownik räumt ein, räumte ein, hat eingeräumt układać, umieszczać, ustawiać, meblować, przyznawać, udzielać; den Vorrang / Kredit / Nutzungsrechte einräumen przyznawać pierwszeństwo / kredyt / prawo użytkowania; jemandem Rechte einräumen przyznawać komuś prawa; er musste einräumen, dass er viel zu spät gekommen war musiał przyznać, że przybył znacznie za późno; die Manipulation einräumen przyznać się do manipulacji |
gestehen czasownik gesteht, gestand, hat gestanden przyznawać się die Tat do czynu; Wahrheit gestehen wyznać prawdę; offen gestanden prawdę mówiąc; zu meiner Schande muss ich gestehen, dass... ze wstydem muszę przyznać, że... |
Geständnis das (PL die Geständnisse) przyznanie się, wyznanie; ein Geständnis ablegen przyznać się do winy, złożyć wyjaśnienia |
zugegebenermaßen przysłówek trzeba przyznać, że..., przyznając |
vergeben czasownik vergibt, vergab, hat vergeben przebaczać, przydzielać, dawać, przyznawać, rozdawać, marnować, przepuszczać; jemandem etwas vergeben komuś coś przebaczyć; einen Auftrag vergeben dawać zlecenie; sich vergeben mylić się przy rozdawaniu kart; der Friedensnobelpreis wurde an eine Amerikanerin vergeben pokojowa nagroda Nobla została przyznana Amerykance; die Stelle ist schon vergeben stanowisko jest już zajęte; auf den letzten Metern vergab die Läuferin die Chance zum Sieg na ostatnich metrach biegaczka zmarnowała szansę na zwycięstwo; die gewählte Nummer ist nicht vergeben wybrany numer nie został przydzielony/nie jest używany; |
zuwenden czasownik wendet zu, wandte zu, hat zugewandt zwracać, obdarzać, przyznawać, udzielać, zajmować się; jemandem das Gesicht zuwenden zwracać twarz ku komuś; jemandem seine Liebe zuwenden darzyć kogoś miłością; eine Unterstützung zuwenden udzielać wsparcia; sich zuwenden zwracać się, obracać się, zajmować się |
zuteilen czasownik teilt zu, teilte zu, hat zugeteilt przydzielać, wydzielać, przyznawać |
zusprechen czasownik spricht zu, sprach zu, hat zugesprochen prawn. przyznawać, zasądzać, przemawiać jemandem do kogoś; jemandem Trost zusprechen pocieszać kogoś; das Kind wurde dem Vater zugesprochen opiekę nad dzieckiem przyznano ojcu; dem Alkohol zusprechen popijać alkohol |
zuschlagen czasownik schlägt zu, schlug zu, hat zugeschlagen zatrzaskiwać, przybijać, zabijać gwoździami, przybijać (na licytacji), przydzielać, przyznawać; (ist zugeschlagen) zatrzaskiwać, uderzać auf jemanden na kogoś |
zumessen czasownik misst zu, maß zu, hat zugemessen odmierzać, dawkować, dozować, przydzielać, przyznawać, wyznaczać (termin) |
zugestehen czasownik gesteht zu, gestand zu, hat zugestanden przyznawać; Rabatt zugestehen udzielać rabatu |
zugeben czasownik gibt zu, gab zu, hat zugegeben dodawać, dokładać, dorzucać, przyznawać, przystawać, godzić się, przyzwalać etwas na coś; ich gebe zu, dass ich mich geirrt habe przyznaję, że się pomyliłem; der Sänger gab noch ein Volkslied zu śpiewak na bis zaśpiewał pieśń ludową |
zubilligen czasownik billigt zu, billigte zu, hat zugebilligt przyznawać, udzielać |
verleugnen czasownik verleugnet, verleugnete, hat verleugnet nie przyznawać się, zaprzeczać, zapierać się, wypierać się |
outen czasownik outet, outete, hat geoutet pot. ujawniać czyjś homoseksualizm; sich outen przyznawać się do homoseksualizmu, przen. przyznawać się publicznie do czegoś; sie outete sich als Raucherin przyznała się, że jest palaczką |
konzedieren czasownik konzediert, konzedierte, hat konzediert lit. przyznawać |
eingestehen czasownik gesteht ein, gestand ein, hat eingestanden przyznawać się, wyznawać; den Mord eingestehen przyznawać się do morderstwa |
einbürgern czasownik bürgert ein, bürgerte ein, hat eingebürgert przyznawać obywatelstwo; sich einbürgern uzyskiwać obywatelstwo, rozpowszechniać się |
bewilligen czasownik bewilligt, bewilligte, hat bewilligt zezwalać, zgadzać się, uchwalać; den Kredit bewilligen przyznawać kredyt, udzielać kredytu |
berenten czasownik berentet, berentete, hat berentet form. przyznawać emeryturę, przenosić na emeryturę |
bekennen czasownik bekennt, bekannte, hat bekannt przyznawać się, wyznawać; Sünden bekennen wyznawać grzechy; sich zu einer Religion bekennen wyznawać religię |
anerkennen czasownik erkennt an, erkannte an, hat anerkannt uznawać, przyznawać |
absprechen czasownik spricht ab, sprach ab, hat abgesprochen odmawiać, nie przyznawać, odbierać, omawiać, uzgadniać; jemandem die Hoffnung absprechen odbierać komuś nadzieję |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 11-11-2024 01:27
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!