płonąc - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

lichterloh przymiotnik, przysłówek płonący, płonąc; lichterloh brennen palić się jasnym płomieniem

emporflammen czasownik flammt empor, flammte empor, ist emporgeflammt lit. także przen. płonąć

durchbrennen czasownik brennt durch, brannte durch, ist durchgebrannt przepalać się; (hat durchgebrannt) palić się, płonąć, pot. zwiewać

flackern czasownik flackert, flackerte, hat geflackert płonąć, migać

flammen czasownik flammt, flammte, hat geflammt płonąć

glühen czasownik glüht, glühte, hat geglüht żarzyć się, pot. pałać, płonąć vor z

brennen czasownik brennt, brannte, hat gebrannt palić, palić się, płonąć, gorzeć, pałać, parzyć, piec, wypalać, wypalać znak, piętnować, bot. zool. wywoływać oparzenie; sich brennen oparzyć się; eine CD brennen wypalać płytę CD; vor Liebe brennen pałać miłością; der Boden brennt ihr unter den Füßen grunt jej się pali pod nogami

Flamme die (PL die Flammen) płomień; Feuer und Flamme sein lit. pałać entuzjazmem; in Flammen stehen stać w płomieniach, płonąć

abbrennen czasownik brennt ab, brannte ab, hat abgebrannt wypalać, spalać, odpalać (fajerwerki); (ist abgebrannt) płonąć, wypalać się

lodern czasownik lodert, loderte, hat gelodert płonąć silnym płomieniem, pałać

R E K L A M A