rozpoznać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

erkennbar przymiotnik, przysłówek rozpoznawalny, dający się rozpoznać, rozpoznawalnie, w sposób dający się rozpoznać; nicht erkennbar nierozpoznawalny

wiedererkennen czasownik erkennt wieder, erkannte wieder, hat wiedererkannt rozpoznać (kogoś/coś wcześniej znanego); ich habe dich sofort wiedererkannt od razu cię rozpoznałem; sie war kaum wiederzuerkennen ledwo można ją było rozpoznać

kenntlich przymiotnik etw durch ein Zeichen kenntlich machen znakować coś symbolem; an etwas (DAT) kenntlich sein dawać się rozpoznać po czymś

ahnen czasownik ahnt, ahnte, hat geahnt domyślać się, przeczuwać, z trudem rozpoznawać; etwas ahnen domyślać się czegoś, przeczuwać coś; nichts ahnend nic nie podejrzewając

auskundschaften czasownik kundschaftet aus, kundschaftete aus, hat ausgekundschaftet wywiadywać się etwas o czymś, wybadać, wyszpiegować, zasięgać języka, mil. rozpoznawać

ausmachen czasownik macht aus, machte aus, hat ausgemacht stanowić, tworzyć, wynosić, umawiać, uzgadniać, załatwiać, rozpoznawać, pot. wyłączać, gasić; jemandem nichts ausmachen nie robić różnicy; das macht mir nichts aus to mi nie robi różnicy, to mi nie przeszkadza; das Licht ausmachen gasić światło

diagnostizieren czasownik diagnostiziert, diagnostizierte, hat diagnostiziert med. diagnozować, rozpoznawać chorobę

erkennen czasownik erkennt, erkannte, hat erkannt poznawać, rozpoznawać, uznawać, prawn. orzekać; jemanden an der Stimme erkennen poznawać kogoś po głosie; den Täter erkennen rozpoznawać sprawcę; jemanden schuldig erkennen uznawać kogoś winnym

R E K L A M A