ruszyć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

anrucken czasownik ruckt an, ruckte an, hat angeruckt ruszyć z szarpnięciem (o pociągu), pociągnąć gwałtownie

Handgriff der (PL die Handgriffe) chwyt, ruch, uchwyt, rękojeść; keinen Handgriff tun nie kiwnąć palcem, nie ruszyć palcem

anfahren czasownik fährt an, fuhr an, ist/hat angefahren zajeżdżać, nadjeżdżać, dojeżdżać, ruszać z miejsca, besztać / zwozić, najeżdżać, potrącać; einen Fußgänger anfahren potrącić pieszego

anlaufen czasownik läuft an, lief an, ist angelaufen ruszać, rozpoczynać się, brać rozbieg, rozpędzać się, nabrzmiewać, pęcznieć; gegen etwas anlaufen wpadać na coś

liegen czasownik liegt, lag, hat gelegen leżeć auf dem Rücken/auf dem Bauch na plecach/na brzuchu, być położonym, mil. stacjonować; auf dem Bett liegen leżeć na łóżku; im Bett liegen leżeć w łóżku, także chorować; liegen bleiben pozostawać w łóżku, nie wstawać; liegen lassen nie ruszać, nie dotykać, zostawiać; im Krankenhaus liegen leżeć w szpitalu; dieser Ort liegt in Spanien/am Rhein ta miejscowość leży w Hiszpanii/nad Renem; auf dem Tisch liegt ein Buch na stole leży książka; auf den Bergen liegt Schnee w górach leży śnieg; das Originalschreiben liegt in Stuttgart oryginał pisma znajduje się w Stuttgardzie; das Zimmer liegt zur Straße pokój jest położony od strony ulicy; im Hafen liegen stać w porcie, cumować w porcie; das Essen liegt mir schwer im Magen jedzenie zalega mi w żołądku; auf dem ersten Platz liegen zajmować pierwsze miejsce; in Führung liegen być na prowadzeniu; das liegt in der Zukunft to kwestia przyszłości, to kwestia czasu; der Gedanke liegt nahe, dass... przen. nasuwa się myśl, że...; näher liegen przen. być oczywistym; an jemandem/etwas liegen zależeć od kogoś/czegoś; das liegt daran, ob... to zależy od tego, czy...

losgehen czasownik geht los, ging los, ist losgegangen ruszać w drogę, pot. rozpoczynać się; auf jemanden losgehen atakować kogoś mit dem Messer nożem

loslegen czasownik legt los, legte los, hat losgelegt zaczynać, ruszać, rozpoczynać

rühren czasownik rührt, rührte, hat gerührt mieszać, ruszać, pot. wzruszać; keinen Finger rühren przen. nie kiwnąć palcem; der Schlag hat ihn gerührt pot. szlag go trafił; rührt euch! spocznij!

stillhalten czasownik hält still, hielt still, hat stillgehalten nie ruszać się

anziehen czasownik zieht an, zog an, hat angezogen ubierać, wkładać, nakładać, zakładać, przyciągać, ruszać; sich anziehen ubierać się; die Schuhe anziehen wkładać buty; eine Schraube anziehen przykręcać śrubę, dokręcać śrubę; das Publikum anziehen przyciągać publiczność; die Sonne zieht die Erde an Słońce przyciąga Ziemię; Gegensätze ziehen sich an przeciwieństwa się przyciągają

R E K L A M A