ryczeć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

anbrüllen czasownik brüllt an, brüllte an, hat angebrüllt zool. ryczeć, pot. wrzeszczeć jemanden na kogoś

brüllen czasownik brüllt, brüllte, hat gebrüllt ryczeć; vor Schmerz brüllen wyć z bólu

grölen czasownik grölt, grölte, hat gegrölt pot. ryczeć, wrzeszczeć

heulen czasownik heult, heulte, hat geheult ryczeć; eine Sirene / ein Hund heult syrena / pies wyje

röhren czasownik röhrt, röhrte, hat geröhrt ryczeć, pot. wydzierać się; im Herbst hört man die Hirsche röhren jesienią słychać ryczenie jeleni

blöken czasownik blökt, blökte, hat geblökt beczeć, ryczeć

brummen czasownik brummt, brummte, hat gebrummt mruczeć, warczeć, ryczeć, bzyczeć, buczeć, nucić, fałszować, mamrotać, bąknąć, pot. siedzieć w mamrze; vor sich (AKK) hin brummen mamrotać pod nosem; in den Bart brummen mamrotać pod nosem; der Bär brummt niedźwiedź ryczy; mir brummt der Schädel/Kopf przen. huczy mi w głowie; das Brummen der Motoren pomruk silników; eine Hummel brummt durch das Zimmer trzmiel bzyczy przez pokój; er brummte, er habe keine Lust bąknął, że nie ma ochoty; die Wirtschaft brummt pot. gospodarka przeżywa rozkwit

schreien czasownik schreit, schrie, hat geschrieen/geschrien krzyczeć, zakrzykiwać, wrzeszczeć, ryczeć, skrzeczeć; ab und zu schreien pokrzykiwać; vor Angst/Begeisterung schreien krzyczeć ze strachu/z zachwytu; nach etwas schreien wołać o coś, domagać się czegoś; nach jemandem schreien wołać kogoś, domagać się przyjścia kogoś; um Hilfe schreien wołać o pomoc

R E K L A M A